Een rondje vliegticketprijzen stemt mij somber. Wat een geld... veel tickets zijn meer dan €1000 pp en we hebben er 4 nodig. Ik overweeg de Amerikaanse westkust. De kinderen zijn (net als ik) dol op de films van Free Willy. Hoe gaaf zou het zijn om orka's te spotten in de wateren onder Vancouver? Maar al snel kom ik erachter dat Mats niet mee mag op zo'n boot, te jong en te klein. Ook een bezoek aan de Boeing fabriek in Seattle, voor mijn vliegtuig-fan-familie echt een must-do, is voor hem letterlijk nog te hoog gegrepen. Zo daalt deze bestemming weer op mij lijstje, die bewaren we voor over een paar jaar.
Als ik echt naar mijn bucket-list kijk, blijven er twee bestemmingen bovendrijven: twee watervallen die ik met eigen ogen wil aanschouwen. De Iguaçu Falls in Argentinië/Brazilië valt af door de bizarre ticket prijzen. De Victoria Falls streep ik door in verband met malaria. Dan zie ik op één dag een nieuw project binnenkomen op mijn werk en een inspirerend reisblog via een Facebook group. Allebei vol met prachtige foto's van... Botswana! Olifanten, stokstaartjes, Afrikaanse zonsondergang. Even waan ik mij terug in Zuid-Afrika, waar ik in 2010 ten huwelijk werd gevraagd. Ik zoek contact met de schrijfster van het blog, hoe ging het met de malaria medicatie? Ik 'spreek' nog een paar mensen en de verhalen over de malaria medicatie vallen mij niet tegen. Geen van de kinderen had er last van en de vakanties waren - hoe kan het ook anders - fantastisch.
Ik stap over mijn malaria-angst heen en verdiep mij in Botswana. Wat een prachtig land en wat een mooie combinatie met de Victoria Falls. Botswana heeft een bijzonder toerismebeleid: high value - low impact. Oftewel: toeristen moeten veel geld opbrengen en weinig schade aanbrengen aan de natuur. Het tweede punt is natuurlijk fantastisch, het eerste punt wordt voor ons wat lastiger. Ik vraag een offerte op bij een gespecialiseerd reisbureau en land met beide benen weer op de grond. 4000€. Per persoon. Exclusief vliegreis. Dat gaat ons budget ver, heel ver, te boven. Ik kijk weer verder naar andere bestemmingen, maar Botswana blijft aantrekken. De enige ongeorganiseerde reizen die ik op blogs tegenkom zijn met een huurauto met daktent. Dat gaan wij niet doen. Kamperen is best leuk, maar niet zo leuk dat ik op een auto wil slapen. Middenin een nationaal park met wilde dieren zonder hek om de camping. Echt niet...
Af en toe lees ik toch ook dat mensen 'budget' hotels vinden. Ik speur alle 38 AirBnB's in Botswana af. Meer zijn er niet buiten de hoofdstad. Ik vind meer en meer informatie op Tripadvisor. Niet alleen over betaalbare hotels en lodges, maar ook over te gave activiteiten. Een zoutpan met flamingo's, een canyon, een bezoek aan een stokstaartfamilie, de Okavango delta, Chobe park met 60 tot 80.000 olifanten. Wat heeft Botswana ontzettend veel te bieden! In een weekend in oktober zet ik alle informatie in een overzicht. De totaalprijs van tickets, hotels, enkele activiteiten en een flinke 4x4 auto blijven ver onder de eerder ontvangen offerte. Het blijft een gigantisch bedrag, maar toch nog lager dan het bedrag dat we in 2018 aan vakanties hebben uitgegeven (Sri Lanka & Denemarken & Sicilië, oei). Maar we kunnen dan wel 3 volle weken naar dit prachtige land. En naar de Victoria Falls in Zimbabwe, te bereiken vanuit een stadje in het noorden van Botswana.
Ik overleg maar weer eens met Christiaan. Ja, het is veel geld. Ja, we kunnen dit nu nog makkelijk met de jongens doen (slapen in één kamer, ze stellen nog niet teveel eisen). Ja, waarom doen we het niet gewoon? Christiaan en ik overleggen op ons werk, want we hebben wel iets meer dan drie weken vrij nodig. Het mag. En dan doen we het gewoon. We boeken vliegtickets naar Johannesburg. Ik huur een 4x4 Hilux. Ik reserveer de eerste hotels via booking.com en stuur e-mails naar andere accommodaties. Ieder blog dat ik lees over Botswana maakt mij enthousiaster.
Ik lees een boek over mensen die jarenlang in Botswana wonen. In het boek staan ook foto's, die Stan en Mats uitgebreid bekijken. Een neushoorn zonder hoorn, stropers en militairen. Een paar hyena's die een zebra opeten. Ik begin met de voorbereiding voor de safari's: wie weet wat we daar gaan zien. Mats vertelt op de crèche dat hij naar Botswana gaat en dat hyena's daar alles opeten, ook kindjes. Oeps, even een stapje terugnemen in de voorbereiding. Maar oh wat hebben de jongens er zin in: drie weken in een safari auto! Giraffen, zebra's, olifanten, zolang ze maar geen hyena's zien is het fantastisch.
En nu is het december en is alles geregeld. Alleen de activiteiten boeken we ter plekke, de rest staat vast. We zijn zelfs al bij een tropendokter geweest. Met een verrassend bericht: er is geen malaria in Botswana in onze reisperiode. Met één DTP-prik voor mij stonden we weer buiten. Heb ik mij daarom zo druk gemaakt. Nog 7 maanden voorpret en dan is het zover: we brengen onze jongens naar een voor hen nieuw continent. Ik ben zo benieuwd!!!
