New York 2014

Gek op groen, junglefan of cultuurbarbaar, termen die wel op mij - op ons - van toepassing zijn. Steden bezoeken tijdens een vakantie beperkt zich meestal tot de luchthaven en het rondrijden op een ringweg van bijvoorbeeld Bangkok, Calgary of San José. Maar toch is er één stad waar ik graag een uitzondering voor maak: New York. Nooit gedacht dat ik hier nog eens naar toe zou gaan, want Christiaan is hier echt niet voor te porren. Toen m'n vriendin Maartje eerder dit jaar voorstelde om er met z'n tweeën naar toe te gaan, wist ik direct dat het antwoord ja was. Shoppen en rondkijken, lekker relaxed. Een gek idee hoor vonden we beiden, zo'n eind vliegen zonder man en tweejarig kind, bijna een week van huis. Maar wat een geweldig vooruitzicht!

De voorbereiding
Ons eerste idee was om in december te gaan, wel koud, maar ook gezellig met alle kerstversiering. Totdat we een avondje gingen zitten om de reis voor te bereiden. New York is niet te betalen in december, in ieder geval niet met ons budget. We hadden dan ook wel enige eisen: een directe vlucht, een hotel met twee bedden, in Manhattan en met goede recensies. We kwamen er al snel achter dat het ongeveer de helft van het geld zou schelen, als we een maand later zouden reizen. Voor ons geen probleem, en zo boekten we eind september een 7-daagse reis naar New York, oftewel vijf hele dagen in januari. Met voor ons gunstige vliegtijden én een hotel waar we beiden een goed gevoel van kregen: het Salisbury hotel midden in Manhattan.

Een paar weken voor we zouden vertrekken, hebben we nog een avond met de laptops op schoot gezeten om te kijken wat we nog moesten regelen en wat we allebei wilden gaan doen. Je mag natuurlijk niet zomaar de Verenigde Staten in, dus vulden we online een ESTA-formulier in. We hadden gelukkig dezelfde plannen in New York: we wilden graag naar het 9/11 Memorial, de Empire State Building en Rockefeller Center. Ook een rondje Central Park en een bezoek aan High Line stonden op het lijstje. We kozen ervoor om een rondleiding door het Financial District, met een bezoek aan het 9/11 Memorial, vooraf te boeken. Ook bestelden we online een toegangskaart voor de Empire State Building om in ieder geval de rij voor de kassa te kunnen vermijden. We hoefden hiervoor geen tijd vast te leggen, dus de verdere invulling van de dagen laten we van het weer afhangen. Toen we dit boekten, was het overigens prachtig weer in New York, in december tikten de thermometers nog de 20°C aan. Om een paar weken weer onder 0°C te dalen... wij zouden het wel zien.

Na de Kerstdagen en de jaarwisseling was het al snel zo ver: de koffers werden gepakt met zo min mogelijk kleren en andere spullen. Maar wel met warme sjaals en handschoenen, want vlak voor ons vertrek was wel duidelijk dat het koud zou zijn in New York. We wilden de koffers zo leeg mogelijk meenemen, zodat we geen problemen zouden krijgen met onze aankopen daar en overgewicht voor de terugvlucht.

Dag 1 - De reis
Natuurlijk wilden we graag uitgezwaaid worden door de kids en de mannen en daarom spraken we af op Schiphol. We waren al ingecheckt en zonder veel wachttijd konden we zelf onze bagage ook inchecken met de nieuwe bagage automaten. Wel onpersoonlijk hoor, touchscreens in plaats van mensen. Na nog een bakje koffie was het tijd om afscheid te nemen en door de douane te gaan. Dit ging redelijk snel en ruim op tijd waren we bij de gate om te boarden. We vlogen met KLM in een bijna volle 777 naar JFK Airport. We hoorden het vliegtuigpersoneel met het grondpersoneel praten, we zouden snel moeten gaan vliegen omdat er een sneeuwstorm werd verwacht? Die
verwachtten wij nog niet... maar een blik op de
online weersvoorspellingen beloofde inderdaad
niet veel goeds.

Gelukkig ging de vlucht, op een overdosis turbulentie na, lekker voorspoedig en landden we op tijd op JFK. We waren beide al meerdere keren in de VS geweest en verwachtten dan ook lange rijen bij de Border and Customs controles. Maar nee hoor, we konden werkelijk direct doorlopen voor de paspoort- en visa controle. Even de vingers laten scannen en een fotootje laten maken en al snel stonden we bij de bagageband te wachten op onze koffers. De vorige keren dat ik in de VS aankwam duurde de controle zo lang dat de koffers al naast de band op ons stonden te wachten. Ook de controle met onze bagage ging erg snel en we stonden heel snel in New York, op zoek naar een taxi. Hiervoor stond helaas wel een rij, maar uiteindelijk waren we nog binnen een uur na landing van de luchthaven weg.

Met de taxi waren we in een half uur bij het hotel. Onderweg konden we alvast een blik werpen op de skyline van Manhattan. Hoe dichter we bij het hotel kwamen, hoe hoger de gebouwen werden. Ons hotel bleek echt op een topplek te zitten, we reden net langs allerlei winkels die we wilden bezoeken en toen zei de taxichauffeur al dat we er waren. Aan de overkant van het hotel zagen we een fresh food market en een Starbucks, ideaal voor een snelle boodschap en ontbijt.

Het Salisbury Hotel was helemaal prima voor ons, wel enigszins gedateerd in inrichting, afwerking en installatie van airco en verwarming, maar de kamer was lekker ruim en voorzien van 2 prima bedden. Nadat we onze koffers hadden uitgepakt, zijn we eerst uit eten gegaan. Het Italiaanse restaurant, dat ik op Tripadvisor had gevonden, bleek erg duur te zijn. We kozen dan maar voor een klein afhaaltentje ernaast, waar het eten helaas tegenviel. Maar we waren toch vooral moe, in Nederland was het al een uur of 2 's nachts dus onze lichamen wilden nog maar één ding: slapen. Na een bezoekje aan de supermarkt voor wat ontbijtdrankjes en flessen water, hebben we ons hier maar aan toegegeven en zijn we lekker gaan slapen. Ondertussen was het buiten begonnen met sneeuwen...

Dag 2 - Brrrrr!
De volgende morgen waren we uiteraard al heel erg vroeg wakker. Zo vroeg dat het nog donker was buiten. Na wat we gister hadden gehoord over een sneeuwstorm, waren we natuurlijk wel benieuwd of er sneeuw lag. Toen ik na het douchen even buiten ging kijken, bleek er een flinke laag sneeuw over New York te zijn uitgespreid. De weg was dan ook slecht: er was niet veel verkeer en wat er aan vrachtwagens rondreed, was voorzien van sneeuwkettingen. Aan de overkant van de straat was een kleine wegopbreking en daar stond een meneer met een zaklamp alle voertuigen hierop te wijzen. In de kou... hij liever dan ik! Binnen een paar minuten was m'n nog natte haar bevroren en moest ik snel weer de warmte van het hotel opzoeken.

Weer op de kamer heb ik de televisie aangezet, om te kijken hoe slecht het weer nou echt was. Iets erger dan we hadden verwacht... de burgemeester van New York vertelde ons op televisie dat hij niet wilde dat iemand de straat op zou gaan als dat niet noodzakelijk was. Scholen en luchthavens waren dicht, treinen en metro's reden met vertraging en veel snelwegen in de staat New York waren afgesloten. Het was overigens niet alleen New York City, vooral in andere delen van de staat New York was heel veel sneeuw gevallen en was de temperatuur sterk gedaald. Het was voor ons even rekenen met die vervelende Fahrenheits, maar uiteindelijk kwamen we erachter dat de 11° Fahrenheit in New York City gewoon -11°C is, best koud! We besloten er maar het beste van te maken, ons zo warm mogelijk aan te kleden en veel te gaan shoppen vandaag.

Door het vroege opstaan, liepen we ook al vroeg het hotel uit. Te vroeg om te winkelen in ieder geval. We gingen dan ook eerst maar eens op zoek naar een ontbijtje, dat we vonden in de vorm van Americain pancakes. Lekker en warm, helemaal goed! De winkels op 5the Avenue bleken pas om 10 uur open te gaan op vrijdagmorgen, een beetje jammer dat wij er al om 9 uur klaar voor waren. Ondanks de kou zijn we maar een paar blokken verder gelopen, vanaf het hotel via Rockefeller Center naar Times Square. Hier was de Disney store open en daar zijn we begonnen met winkelen. Wat een gigantische winkel, net als de Toys R'Us hier vlakbij. Telkens als we dachten 'we gaan terug naar 5th Avenue', zagen we weer andere winkels op Broadway en de straten rondom Times Square.

We lunchten in een koffietentje en besloten toen met de metro terug te gaan naar 5th Avenue. Onderweg stapten we uit in Grand Central Station, een prachtig oud stationsgebouw dat een bezoekje zeker waard is. De kerstversiering was nog niet opgeruimd, wat het extra mooi maakte. We bezochten daarna het warenhuis Bloomingdale's, ook een mooi oud gebouw, met een assortiment producten die grotendeels boven ons budget lag. Alle mooie merken zijn aanwezig, maar behalve wat mascara hebben wij geen aankopen gedaan. We dronken wat bij het café onder Bloomingdale's, waar we met een colaatje en een taartje de WiFi gebruikten om het thuisfront te informeren dat het allemaal wel meeviel met die sneeuwstorm in New York. Blijkbaar zaten we te lang op het WiFi netwerk, want direct nadat we onze cola op hadden, werd de rekening op tafel gegooid.

Met de metro gingen we weer terug richting Times Square, waar vandaan het een paar blokken lopen was naar de Timberland store. Ik hoopte hier nieuwe, warme schoenen te kunnen kopen. Helaas was ik niet de enige met dit idee, en op een paar veel te kleine laarzen, was de volledige voorraad damesschoenen uitverkocht. Ik wist hier nog wel een warme muts te kopen, wat een verademing was na de hele dag koude oren te hebben gehad. We waren klaar met shoppen en besloten te gaan eten. Met Tripadvisor op de iPhones was snel uitgevonden dat we een straat verder moesten zijn voor wat restaurantjes. Na het eten hadden we totaal geen puf meer om nog met de metro te reizen en lieten we ons lekker met een taxi voor het hotel afzetten. Opnieuw lagen we er vroeg in.

Dag 3 - Central Park en Financial District

Zaterdag waren we weer vroeg wakker en opnieuw kleden we ons lekker warm aan. We ontbeten bij een Starbucks om de hoek en wandelden daarna door naar Central Park. Het was vandaag prachtig weer en er lag nog volop sneeuw, tijd voor deze toeristische highlight. In verband met de kou kozen we voor een korte wandeling, maar voordat we hieraan konden beginnen werden we aangesproken door een meneer die leiding gaf aan een groep fietstaxi's. En natuurlijk kon hij ons verleiden om plaats te nemen op een kleedje in de aanhanger van een fiets, met een kleedje over ons heen en een plastic zeil voor onze benen. Ondanks deze bescherming tegen de kou waren mijn voeten voor het einde van de fietsrit volledig gevoelloos. Maar het was wel prachtig om Central Park op deze manier te bekijken. Het was heel erg rustig, op een paar hardlopers en sleetje rijders praktisch uitgestorven. De fietser wist ons nog een en ander te vertellen over het park, de dure gebouwen eromheen en filmscenes die zijn opgenomen in het park. Niet alle plekken konden we goed herkennen, het was
tenslotte niet zo wit van de sneeuw in bijvoorbeeld Friends.

Na de fietstocht werden we afgezet bij 5th Avenue, waar we eerst eens op zoek gingen naar een toilet. We stapten het eerste warenhuis in dat we tegenkwamen, Bergdorf Goodman. We wisten dat dit een luxe department store is, maar dat het zo over de top zou zijn... We werden nog net niet naar buiten gestuurd door een verkoper, aan wie Maartje de weg naar de restrooms vroeg, maar zijn blik zei genoeg. We hebben nog even een blik geworpen op de kinderkleding, maar een winterjasje van 350$ lijkt me toch niet zo'n goed idee voor onze zoon.

We hadden de Financial District tour van 14.00 uur geboekt en voor die tijd moesten we dus met de metro naar Downtown Manhattan en nog wat lunchen. De metro bracht ons eerst naar Brooklyn Bridge station, maar hier moesten we 20 minuten wachten op een overstap. Omdat we daarna ook nog een stukje moesten lopen naar de uitgekozen Bagel lunchroom, kozen we voor een taxi. Konden we direct een blik werpen op de Brooklyn Bridge en de City Hall. Het was hier erg druk, ondanks de kou durfden veel mensen de wandeling over de bekende brug wel aan. De lunchroom bleek alleen een afhaalzaak te zijn, met slechts zitplaats voor 4 personen. We konden wel een kruk bemachtigen, maar naast de deur was het ongelooflijk koud. De bagels waren overigens overheerlijk, maar we zijn snel weggegaan toen we ze op hadden. Nu waren we alsnog te vroeg voor de tour bij de New York Stock Exchange, waar we zouden worden opgewacht door een gids. We warmden onszelf nog even op met een thee en koffie bij de Starbucks, voordat we aan de tour begonnen.

Er stonden al zo'n 20 mensen te wachten toen we bij de gids aankwamen en gelukkig bleek dit een vrolijke man te zijn. Hij hield van koud weer, gaf hij aan. Als antwoord op onze vraag of de gehele tour buiten was, kregen we 'just all of it' te horen. Mmmm, dat was niet helemaal waar we op gehoopt hadden, maar misschien zou het meevallen en vroren onze tenen er niet af. Na een verhaal over het hoe en waarom van Financial District en New York Stock Exchange te hebben verteld, liepen we een blokje verder naar Wall Street. Doordat we telkens vrij lang stil stonden, begonnen mijn tenen alweer in een gevoelloze staat te komen, volgens mij heb ik het nog nooit zo koud gehad als hier. De wind gierde door de smalle straatjes en over een groot plein waar de gids ons vol in de wind wat ging vertellen. Ik was hem helemaal kwijt, de informatie kwam niet meer binnen. En terwijl ik het zo koud had, waren twee ouders van een peutertje bezig het kind in slaap te laten vallen in een buggy. De man wilde duidelijk de tour volgen, de vrouw keek vooral rond naar plaatsen waar ze haar kind kon laten ontdooien en ondertussen weigerde de peuter een jas aan te trekken. Uiteraard viel het kind niet in slaap. Maartje en ik snapten deze mensen echt niet en ook de gids bleek het wat vreemd te vinden toen we er een opmerking over maakten.

Na een uur in de kou te hebben gestaan en gelopen, kwamen we aan bij St. Paul's Chapel. Vanuit dit schattige kerkje, tussen de gigantische wolkenkrabbers, werd na 9/11 veel hulp geboden aan iedereen die kwam helpen bij het zoeken naar overlevenden en daarna het puinruimen. Het staat op een paar honderd meter afstand van de rampplek en terwijl alle gebouwen in de omgeving zwaar beschadigd raakten bij het instorten van de torens, was het kerkje nauwelijks beschadigd. Er was een boom omgevallen achter op het kerkhof, dat bescherming gaf en waardoor de puinbrokken niet op de kerk terecht kwamen. Natuurlijk is dit bijzonder, maar op z'n Amerikaans is het natuurlijk een God's wonder waar men nog vol trots over vertelt. In het kerkje staan informatiepanelen die met foto's en aangrijpende teksten een beeld geven van de periode na de ramp. De aantallen maken het ook zo heftig, al die mensen die zijn overleden, die tegen beter weten in bleven zoeken naar nabestaanden en de vele mensen waarvan niet eens iets is teruggevonden, ondanks DNA onderzoeken. Ik had niet verwacht dat de informatie over 9/11, ook het verhaal van de gids zelf, me zo zou aangrijpen na al die jaren. Hij vertelde hoe hij 9/11 beleefd had, als fotojournalist die zonder succes met de brandweer probeerde mee te rijden naar de rampplek. De voltallige groep brandweerlieden met wie hij mee wilde, is nooit meer terug gekomen.

Vanuit St. Paul's Chapel is het niet ver lopen naar de ingang van de 9/11 Memorial. We liepen langs een kleine brandweerkazerne, waarvan de zijmuur volledig is voorzien van bronzen herdenkingspanelen. Op de panelen zijn de torens te zien, met de grote rookpluimen zoals iedereen deze nog in zijn geheugen terug kan vinden. Met aan de overkant van de straat de nieuwe wolkenkrabber met de originele naam 'One World Trade Center' en het in aanbouw zijnde nieuwe stationsgebouw, is deze herdenkingsplaats ook

heel bijzonder. We kregen nog enige uitleg van de gids en toen was het tijd om aan te sluiten in de rij voor het Memorial park. Het wachten duurde gelukkig niet zo heel lang en doordat we nu wat meer bleven lopen, viel de kou eindelijk wel mee. De Memorial is bijzonder mooi aangelegd. We zijn een rondje om een fontein gelopen, onder de indruk van alle namen van overledenen en hoe dit zo mooi is weergegeven in dit monument. Daarna was het echt tijd om de warmte van een winkel op te zoeken.

De overgang van de herdenkingsplaats naar de Century 21 winkel waar we heen liepen was redelijk groot. Maar mijn bevroren voeten vertelden me toch echt dat ik nieuwe, warmere schoenen nodig had. Century 21 is ook een bekende department store, met betaalbare merken en een minder luxe inrichting. Het was hier dan ook veel drukker dan bij Bloomingdale's en Bergdorf Goodman. Met heerlijk warme, nieuwe Uggs aan m'n voeten, de lelijkste schoenen die ik ooit heb gekocht, gingen we weer naar buiten. Een restaurantje was hier snel gevonden en na de overheerlijke
salade namen we de metro terug naar ons hotel.

Dag 4 - Lazy Sunday
Vandaag begon ik de dag met het halen van een ontbijtje bij de Starbucks aan de overkant. We gingen rustig aan doen, maar we hadden wel al honger. Zo kwam ik erachter dat het vandaag niet heel koud was, maar wel regenachtig. En dat is natuurlijk helemaal niet leuk om in te wandelen. Dus besloten we om eerst eens lekker te genieten van een zondagmorgen op een hotelkamer en daarna direct vanaf het hotel met de metro naar Macy's te gaan, de grootste winkel ter wereld, zoals zij zelf op hun gevel hebben staan. Inmiddels was het voor ons wel weer lunchtijd, dus kozen we een van de 8 inpandige restaurants uit en gingen we met de oude, houten roltrappen naar de 8e verdieping. De winkel is echt gigantisch. En het was er warm, erg warm en druk. Dus gingen we na de lunch weer terug naar de kelder om onze jassen en tassen te laten bewaren. Op naar de 8 verdiepingen winkelvloer! Mijn Uggs waren veel te warm voor deze winkel, dus kocht ik maar weer nieuwe gympen. Verder had de winkel ons weinig te bieden. De onwijs leuke gymp die Maartje paste, kon helaas niet voorzien worden van het bijbehorende exemplaar en na een rondje schoenen kijken gaven we de hoop op. Ook de andere spullen die we nog op ons wenslijstje hadden staan, konden we niet vinden of waren niet binnen ons budget verkrijgbaar.

We hadden nog een ander plan voor vandaag: een bioscoop bezoek. Altijd relaxed en in de VS is er altijd wel een bioscoop in de buurt. Wij hadden er een uitgekozen bij Union Square, waar we met ons toegangskaartje zelf een plekje mochten kiezen in de ieniemienie filmzaal. Met erg weinig beenruimte ook overigens, maar er was genoeg plaats om dwars over of met de benen op de stoel voor ons te gaan zitten. De film The Butler, met Forest Whitaker en Oprah Winfrey, was zeker het kijken waard en met het verhaal over de Civil Rights War en de gezinsproblemen van de butler in ons achterhoofd hadden we weer eens een ander onderwerp om over te praten tijdens het diner. Vlakbij de bioscoop zat Vapiano pizza en pasta, dat er niet alleen heel gezellig uit zag, maar ook een goede score kreeg op Tripadvisor. Het eten was hartstikke lekker en een paar uurtjes later namen we de metro weer terug naar het hotel.

Dag 5 - Meatpacking District en Empire State Building
We sliepen al iets langer door deze morgen en zo was het pas tegen 10 uur dat we samen het hotel uitliepen. Mijn Amerikaanse collega's hebben enkele jaren geleden een showroom geopend in het Meatpacking District, een hippe buurt waar veel design bedrijven zich gevestigd hebben in de typische pakhuizen. In het kader van 'nu ik er toch ben' wilde ik dit natuurlijk wel even zien. De andere bouwstijl van deze wijk valt ons direct op als we vanuit het metro station de wijk inlopen. We bezoeken snel de showroom en daarna lopen we

door naar High Line, een park dat is gecreëerd op een verhoogde treinbaan die niet meer wordt gebruikt. Het park is een paar kilometer lang en ligt ca. 9 meter boven de grond. Vanaf het park hebben we een mooi uitzicht op de Hudson river en het (taxi-)verkeer onder en naast ons. We lopen een kilometer door het park, wat echt heel mooi is aangelegd. Het is niet zo koud vandaag, het waait in ieder geval niet hard.

Als we genoeg van het park gezien hebben, lopen we een trap af naar beneden en staan dan naast Chelsea Market. Dit is een oude koekjesfabriek waar nu diverse winkels en restaurantjes gevestigd zijn. Een must volgens m'n collega's die hier eerder waren en het is lunchtijd, dus dat komt goed uit. Chelsea Market is kleiner dan we vooraf en vooral van buiten hadden verwacht, maar zonder moeite vinden we een bakkerij met verschillende lekkere broodjes. En koekjes. Hierna lopen we nog wat door de wijk, terug naar het metro station.

De metro brengt ons naar de Empire State Building, waar we eerst nog wat gaan shoppen zolang het buiten regent. We willen graag een uitzicht van New York zien zonder regen, dus we moeten even wachten voordat we het gebouw in gaan. De online weersvoorspelling vertelde ons dat het vanaf 3 uur droog zou zijn en inderdaad, rond half 3 begon het op te klaren. Om half 4 lopen we naar het gigantische gebouw en om 4 uur staan we buiten op de 86e verdieping. Wachtrijen? Drukte? Niets van gemerkt, we konden zo doorlopen. En het uitzicht? Fantastisch natuurlijk! Het is koud buiten, met een snijdende wind aan 3 van de 4 zijden van het Observatory Deck. We genieten van het uitzicht over Downtown Manhattan en zien de lichtjes in de stad aangaan, prachtig! Maar na 20 minuten hebben we het uitzicht wel gezien en gaan we weer naar beneden, het duurt me nog te lang voordat het echt donker wordt om daarop te wachten. We lopen Macy's weer even in om op te warmen. We informeren zonder succes nog eens naar die ene vermiste gymp voor Maartje en besluiten dan
dat Macy's ons, ondanks het gigantische assortiment, weinig
te bieden heeft.

Van een ex-collega van Maartje krijgen we een paar tips voor leuke restaurantjes doorgestuurd en na een korte check op Tripadvisor kiezen we de leukste uit. Wel wat duurder, maar het is ons laatste dinertje in New York. Om bij restaurant Market Table te komen, moeten we 2,5 km lopen of 2 keer overstappen met de metro, dus dat wordt weer een taxi. Restaurant Market Table is nog helemaal leeg als we arriveren, hier zouden we zelf nooit naar binnen zijn gestapt maar we doen het toch. En het eten is overheerlijk. Een lekker duur glas wijn smaakt heerlijk en de salade en het voor/hoofdgerecht is ook prima. Na het eten zoeken we weer een taxi op die ons naar het hotel brengt en daar liggen we nog lekker wat te lezen voor we gaan slapen.

Dag 6 - Kouderecord
Als ik 's morgens weer naar de Starbucks loop, beneemt de kou me de adem. Ongelooflijk, het is nog kouder dan de afgelopen dagen! Weer terug in het hotel blijkt mijn gevoel te kloppen met de metingen: vanmorgen is het kouderecord in Central Park, bij ons om de hoek, gebroken met een temperatuur van -16°C, oftewel 3°Fahrenheit. Sinds 1896 was het nooit zo koud en daarvoor werd de temperatuur niet bijgehouden. Was het eerder al breaking news dat er 'single digit' (Fahrenheit) temperaturen werden gemeten, nu raakt men helemaal niet uitgepraat over de temperatuur. Daarbij is het ongelooflijk mistig rondom de stad, dus de luchthaven is weer dicht. Gelukkig wordt er wel direct verteld dat dit niet lang zal duren, want wij willen vanavond graag weer naar huis vliegen. Tegen de tijd dat wij de koffers hebben ingepakt en bij het hotel in een bagagedepot hebben geplaatst, is de lucht weer helder en is het vooral heel erg koud. Wat ben ik blij met m'n warme schoenen!

We hebben nog een paar winkels en aankopen op ons wenslijstje staan, te beginnen met de Apple store op 5th Avenue. Dit is op loopafstand en we kijken nog eens rond bij Central Park. We hadden een iets opvallender gebouw verwacht, zo gek was het dus niet dat we deze winkel hebben gemist toen we na de fietstour door Central Park verkleumd op zoek gingen naar warmte en een toilet. De glazen entree van de winkel is van dichtbij toch wel imposant en natuurlijk is de winkel onder de grond erg indrukwekkend. We krijgen nog wat informatie over het gebruik van onze iPhones en snuffelen wat rond bij de accessoires. Na de Apple store bezoeken we nog een aantal winkels op 5th Avenue en dan reizen we per metro weer naar Union Square. Hier is het lekker zonnig, waardoor de kou iets draaglijker wordt.
Ook de winkels rondom dit parkje verdienen weer flink aan ons en hier eten we ook een heerlijk broodje en salade. We wandelen nog wat rond Union Square en nemen dan weer de metro Uptown. Maartje wil toch ook wel een paar nieuwe Uggs, haar oude zijn vervormd door de vieze sneeuw. In de officiële Ugg store is ze duidelijk niet de enige, het is er gezellig druk.

We wandelen rustig verder via wat winkels naar het restaurant bij Bloomingdale's, waar we ondanks de lompe bediening verwachten lekker te kunnen eten. De worteltaart was overheerlijk eerder deze week, maar nu kiezen we voor een vroeg dinertje. De salade en cheeseburger smaken prima! We zoeken een taxi op en laten hem ons naar het hotel brengen om de koffers op te halen. De taxi-chauffeur wacht op ons en dan rijden we door naar JFK. Het is nu veel drukker dan tijdens de heenreis, dus we doen er ongeveer een uur over. Maar we hebben tijd zat, we hebben genoeg gezien en geshopt en het is ons te koud om nog naar de Brooklyn Bridge te gaan, dus nemen we de tijd om op de luchthaven rond te hangen en zeker te zijn dat we op tijd zijn. Hier zijn we erg blij mee als we de rijen voor de douane zien. Zo snel als het bij aankomst ging, zo lang staan we te wachten om het land weer uit te mogen. Uiteindelijk hebben we nog wel tijd om wat te drinken en te lezen, voordat we aan boord gaan van de 747 van KLM. Een gigantisch vliegtuig, maar helaas zit deze minder ruim dan de 777 van de heenreis. Dat wordt wat, we willen toch wel wat slapen tijdens deze nachtvlucht. Dankzij een slaappilletje van Maartje weet ik toch aardig wat uurtjes slapend door te vliegen. Netjes op tijd landen we op Schiphol. Natuurlijk is het terugzien van de kids een prachtig moment! We drinken en eten nog wat en dan is het tijd om naar huis te gaan, om bij te komen van de jetlag en om de overvolle koffers uit te pakken.