Zuid-Afrika bezoeken, op safari gaan en grote wilde dieren fotograferen, dit was altijd al een droom van mij. Al enkele jaren stond er een Insight Guide reisgids in de boekenkast. In de zomer van 2009 hakten we de knoop door: volgend jaar gaan we! Omdat je de mooiste accomodaties in bijvoorbeeld het Krugerpark al een jaar van te voren moet reserveren, kozen we voor een reis in augustus/september 2010. Zo had ik nog even de tijd om de route te plannen. Tijdens een BBQ kwam de reis ter sprake en bleken Jeroen en Laura ook wel mee te willen. Na onze reis door Amerika in 2008, werd Zuid-Afrika ons tweede reisdoel met z'n viertjes. Met Kerst werd de reis extra speciaal gemaakt: het werd de huwelijksreis van Jeroen en Laura. Voor ons een leuke gelegenheid om tijdens de reis een paar kado's in de planning te organiseren.
De voorbereiding
Er ging veel tijd zitten in het lezen van online forums en reisgidsen. De standaardroutes, die reisorganisaties aanbieden, vonden we veel te snel gaan. In Amerika hebben we wel geleerd dat je beter wat langer in een kleiner gebied kunt verblijven, dan iedere dag op doorreis te zijn. Dus maakte ik een eigen schema en zocht zelf hotels op internet. Na overleg met Jeroen en Laura werden knopen doorgehakt en besloten we de hotels allemaal vooraf te boeken.
De tickets boekten we begin augustus, nu stond de planning echt vast en konden ook de hotels gereserveerd worden. We vonden een goed geprijsde vlucht met Egypt Air, met een tussenstop in Caïro naar Johannesburg. Dit scheelde zoveel geld in vergelijking met een directe vlucht, dat we een luxe 4WD auto konden huren.
De tickets boekten we begin augustus, nu stond de planning echt vast en konden ook de hotels gereserveerd worden. We vonden een goed geprijsde vlucht met Egypt Air, met een tussenstop in Caïro naar Johannesburg. Dit scheelde zoveel geld in vergelijking met een directe vlucht, dat we een luxe 4WD auto konden huren.
De overnachtingen in het Krugerpark zijn het lastigste te bemachtigen: ik wil graag in safaritenten of huisjes aan de rivieren slapen. Deze zijn altijd als eerste volgeboekt, dus dat betekent dat we er direct bij moeten zijn op de eerste dag dat reserveren mogelijk is. Dit is op 1 september, dus 's morgens vroeg zit ik achter de laptop. Helaas werkt de website van SANParks, de beheerder van de nationale parken, niet mee. Ook telefonisch krijg ik de reserveringen niet voor elkaar. De hele week werkt de website voor reserveringen niet. Een week later ga ik het weer telefonisch proberen. Na een paar uur te hebben gebeld met Zuid-Afrika, zijn de gewenste accomodaties toch geboekt. Niet overal de favoriete accomodaties, maar we overnachten in ieder geval bij de rivieren. De andere hotels kunnen we rustig per e-mail boeken en dit verloopt allemaal erg eenvoudig. Hier heb je overigens wel een creditcard voor nodig.
Als alles geboekt en gereserveerd is, hebben we nog een half jaar te gaan voor de reis. Met het WK in Zuid-Afrika zien we veel beelden van het land op televisie en daardoor krijgen we alleen maar meer zin om te vertrekken.
Dag 1 - De reis
Op 14 augustus 2010 is het zover, we reizen naar Zuid-Afrika. Exact een maand na het WK, nu maar hopen dat de voetbalgekte daar ook voorbij is. We reizen met de trein naar Schiphol en Laura en Jeroen zitten al in de trein als wij instappen. We zijn vroeg op Schiphol, in de hoop op stoelen met beenruimte staan we als eerste in de rij. Online inchecken kan helaas niet, maar als eerste inchecken levert ons wel de gewenste nooduitgangstoelen op. We vliegen met Egypt Air, voor ons een onbekende maatschappij. Goedkope tickets, maar wel een overstap in Caïro en wat staat ons eigenlijk te wachten onderweg? We hebben nog genoeg tijd om wat te eten en rond te lopen en dan kunnen we eindelijk aan boord. In Caïro volgen we de groepen mensen die zich ophopen voor een poortje. We moeten weer door een controlepoortje, maar de beambten hebben echt geen tijd om ook echt te controleren. Voordat we weer doorreizen is er tijd voor wat drinken, veel tijd! Wat een verschrikkelijke overstap wordt dit, de Egyptenaren zijn alles behalve vriendelijk, er is niets te doen en het stinkt bijna overal. We zijn blij als we, met een groter vliegtuig, vertrekken naar Johannesburg. We zitten prima, bij de nooduitgang. Gelukkig kunnen we allemaal wel een paar uurtjes slapen en komen we redelijk fit, om half 8 ’s morgens, aan in Johannesburg. Op naar de huurauto!
Dag 2 - Op naar de Drakensbergen
Het kost Budget toch nog bijna een uur om alles voor ons te regelen, ook al hebben we de auto in Nederland al gereserveerd. Maar na lang wachten staat onze Nissan X-Trail klaar in de garage. Een grote auto, maar toch is het passen en meten met de bagage. TomTom wordt ingesteld en daar gaan we, aan de linkerkant van de weg de stad uit. Gelukkig laten we Johannesburg snel achter ons en rijden we door een dorre vlakte richting de Drakensbergen. We lunchen en halen boodschappen in Harrismith en dan is het niet ver meer tot de toegangspoort van Royal Natal National Park. Hier hebben we onze eerste huisjes gehuurd en slapen we 2 nachten in prachtige bungalows met uitzicht op het Amphitheater.
We installeren ons in de bungalows en verbazen ons over de vele parelhoenders die in de tuin rond wandelen. In de tuin is het een komen en gaan van veel bijzondere vogels. Het is wel koud hier en het waait behoorlijk. Bij het huisje van Jeroen en Laura is het prima uit te houden, dus hier steken we de braai aan. We hebben lekker vlees en aardappelen gekocht dus we kunnen direct aan de slag. We krijgen de braai helaas niet heet genoeg en uiteindelijk gaat het vlees in een koekenpan, met net zo weinig succes. Maar met een lekkere salade krijgen we toch onze buiken vol en daarna kruipen we op tijd in bed.
Dag 3 - Wandelen naar een waterval zonder water
De volgende morgen zitten we al vroeg voor ons huisje. Genieten van het uitzicht en de vele vogels. We fotograferen en filmen veel, wat is het hier prachtig! Als dan ook een mama-hertje met een jong hertje langs komen, is het plaatje compleet! Tijd voor een ontbijtje en daarna gaan we wandelen. Het is ontzettend droog hier, dus we zijn benieuwd wat de waterval voorstelt, waar onze wandeling toe leidt.
De wandeling is prachtig, de uitzichten indrukwekkend en dat maakt de tegenvallende, bijna droge waterval meer dan goed. Op de terugweg lopen we van het uitzicht weg en hebben we meer oog voor de begroeiing en dieren. We zien bavianen, de eerste apen in dit mooie land. Ze zijn wel ver weg, maar we zullen er vast nog meer zien. Ook komen we de hertjes weer tegen. Terug bij de bungalow lusten de mannen wel een biertje. Gister was het zondag en dus waren de liquor stores gesloten, maar gelukkig kunnen we bij de receptie ook bier kopen. Nu hoeven we geen 40 kilometer te rijden naar de dichtstbijzijnde supermarkt. Ondertussen zijn ook de bavianen bij de bungalows aangekomen en zij doen zich te goed aan het grasveld. De dieren zien er schattig uit en vlooien elkaar, dit is leuk!
De volgende morgen zitten we al vroeg voor ons huisje. Genieten van het uitzicht en de vele vogels. We fotograferen en filmen veel, wat is het hier prachtig! Als dan ook een mama-hertje met een jong hertje langs komen, is het plaatje compleet! Tijd voor een ontbijtje en daarna gaan we wandelen. Het is ontzettend droog hier, dus we zijn benieuwd wat de waterval voorstelt, waar onze wandeling toe leidt.
De wandeling is prachtig, de uitzichten indrukwekkend en dat maakt de tegenvallende, bijna droge waterval meer dan goed. Op de terugweg lopen we van het uitzicht weg en hebben we meer oog voor de begroeiing en dieren. We zien bavianen, de eerste apen in dit mooie land. Ze zijn wel ver weg, maar we zullen er vast nog meer zien. Ook komen we de hertjes weer tegen. Terug bij de bungalow lusten de mannen wel een biertje. Gister was het zondag en dus waren de liquor stores gesloten, maar gelukkig kunnen we bij de receptie ook bier kopen. Nu hoeven we geen 
Dag 4 - Door Zululand, via een waterval, naar de kust
De volgende morgen worden Jeroen en Laura vroeg gewekt door de bavianen. Op nog geen 20 meter afstand hebben wij er in ons huisje helemaal geen last van. Na het ontbijt pakken we de auto in en reizen we verder richting Zululand. Onderweg stoppen we in Howick, een klein stadje dat bekend staat om een machtige waterval. Het is een prachtig gezicht hoe het water naar beneden stort, met boven de waterval een klein riviertje waar lokale mensen zitten en wassen. We lunchen in Howick en vervolgen daarna onze weg richting Durban. De snelwegen zijn goed en we kunnen prima doorrijden. Na Durban rijden we richting de kust en lopen vanuit een dorpje naar het water. Het is koud en het waait keihard, maar het is prachtig om te zien hoe Shakarock is uitgesleten door het zeewater.
We rijden door naar Mtunzini, een klein dorpje met diverse hotels, vlakbij een natuurgebied. Hier slapen we in de Seaview Lodge, een klein B&B met prima kamers. We kunnen hier niet braaien of eten dus wandelen we op aanraden van de eigenaresse naar The Fat Cat, een restaurant. Hier zit helemaal niemand, maar de serveerster en kok gaan enthousiast voor ons aan de slag. Het voorgerecht is super en daarna volgen een groot en heerlijk hoofd- en nagerecht. In het pikdonker lopen we weer terug naar het hotel.
Dag 5 - Natuur en cultuur in Zululand
Na een prima ontbijt met uitzicht op de oceaan, trekken we onze wandelschoenen aan in Eshowe. Bij dit Zuludorp ligt een beschermd bos, waar we wandelen over houten bruggen. Hierdoor lopen we op ooghoogte van heel bijzondere vogels. Van bovenaf zien we ook een mara door het bos lopen. We kijken een tijd naar een hornbillvogel vanuit een vogeltoren en wandelen daarna een route door het bos. Het is hier groot en we komen bijna geen andere mensen tegen. Wel is het bos erg droog en misschien zien we daarom weinig dieren. We vermaken ons met het zoeken naar een specht, het fotograferen van libellen en het lopen tussen de gigantische bomen.
Voor we uit eten gaan, rijden we nog even naar het Umlalazi Nature Reserve, een gebied langs de kust. De zon gaat bijna onder als we de eerste zebra’s zien, langs de kant van de weg. Het lage zonnetje maakt het extra mooi maar de zon wacht niet op ons. Dus rijden we verder naar de strandopgang. Hier is een prachtig breed strand, je wordt alleen wel gezandstraald door de harde wind. We kijken nog naar wat krabbetjes en wandelen door de branding. Het water is ontzettend koud, dus de lol is er snel af. Als de zon onder is, rijden we weer naar Mtunzini en dineren met uitzicht op het park.
Dag 6 - Op naar de wilde dieren!
De volgende dag is het regenachtig en koud, dit hadden we niet verwacht. Maar we zitten vandaag vooral in de auto, dus het is niet zo erg. We rijden door Zululand naar Hluwhluwe nationaal park, ons eerste wildpark. Als we door de poort rijden, staat er een groot bord met uitleg over het gevaar van wilde dieren, olifanten in het bijzonder. Nou, kom maar op met dat grote wild! We rijden rustig over de asfaltweg richting Hilltop Restcamp, waar we twee nachten een grote vakantiewoning hebben gereserveerd.
We zien weer veel vogels, roofvogels dit keer. De eerste giraffe die we zien, staat tussen de bomen. Eén stapje van dit grote dier en hij is helemaal uit het zicht. Nog een stapje en we zien alleen de twee hoorntjes boven de bomen uitkomen. Wat een prachtig dier. Iets verderop lopen er nog veel meer over een heuvel, prachtig! Ook zebra’s komen we veel tegen. Plotseling zien we een neushoorn in de berm van de weg lopen, wat een gigantisch groot dier is dat! En wat een grote scherpe hoorn! Het beest is wel aangetast en zit vol met littekens. De olifant komen we helaas niet tegen.
Rond 3 uur komen we aan bij Hilltop restcamp, waar we een grote bungalow krijgen met twee slaap- en badkamers. Helemaal prima, er zitten zelfs vervetmonkeys in de tuin! Nadat de koffers uit de auto zijn gehaald en de koelboxinhoud in de koelkast is geplaatst, rijden we weer het park in. We zoeken naar olifanten, maar helaas valt de hoeveelheid wild wat tegen. Niet zo vreemd ook, we zien vooral afgebrande struiken. Eén derde van het park wordt ieder jaar afgebrand, om grotere branden te voorkomen. Dit is niet het mooiste deel van het park, maar we zien toch nog wat zebra’s het vers opgekomen gras grazen. 
Onderweg komen we een gezin tegen die ons tegemoet komt. Zij waarschuwen ons voor een agressieve neushoorn, waarvoor zij zijn omgekeerd, wij vertellen hun over de olifant. We moeten nog flink doorrijden om op tijd, voor zes uur, terug te zijn in het park. Het wordt mistig en schemerig, maar we bereiken de toegangspoort op tijd. In het restaurant komen we het gezin weer tegen. Zij hebben onze olifant niet gezien en wij hun neushoorn ook niet. We dineren in het buffetrestaurant. Op het eerste gezicht lijken de gerechten ons helemaal niet lekker, maar gelukkig zijn er genoeg schalen met heerlijk eten. Met onze buiken vol rijden we naar onze bungalow waar we op tijd naar bed gaan. Morgen weer vroeg op pad!
Dag 7 - Wild spotten
Wild spotten en mooie foto’s maken, dat betekent vroeg je bed uit, dus voor zonsopgang hebben we onze koffie op en daarna springen we snel in de auto. We rijden een rondje maar helaas zien we weinig wild. Wel weer zebra’s en verschillende soorten hertjes, maar neushoorns en olifanten laten zich niet zien. Rond 11 uur zijn we weer terug in het huisje en maken we een brunch. Bij Hilltop restcamp is een wandelpad aangelegd tussen de huisjes en het hek, we wandelen dit pad in de hoop op mooie uitzichten en meer wild.
De hertjes lopen ook binnen het hek en we staan op 
Terug in het huisje drinken we wat op de veranda en dan gaan we weer op pad met de auto. Met de dreigende wolken ziet het landschap er prachtig uit en de onverharde wegen bevallen ons hier ook prima. Maar groot wild laat zich weer niet zien, giraffen en hertjes vormen met vogels de plaatjes die we fotograferen. We zijn ruim op tijd weer terug bij het restcamp en daar is vanavond de braai onderdeel van het buffet. Weer helemaal prima en als wij bijna klaar zijn met eten, weet het keukenpersoneel ons leuk te verrassen. Met haarnetjes nog op het haar, komen zij uit de keuken en zingen een aantal Zululiedjes met geklap en gestamp als begeleiding.
Dag 8 - Hluwhluwe verder ontdekken
We gaan Hluwhluwe nationaal park weer verlaten en pakken de koffers weer in. We rijden richting de oostelijke uitgang van het park, naar het dorp Hluwhluwe. We rijden achter een auto met rangers het restcamp uit en net op de doorgaande weg wijst een van hen met zijn arm uit het raam. In de berm, een paar meter boven ons, klautert een olifant naar beneden. Hij komt achter ons op de weg en wandelt rustig achter onze auto aan, tot hij iets eetbaars vindt in de berm. We voelen ons nu totaal niet bedreigd door de olifant en zo is het gewoon een erg leuk dier.
We lunchen in Hluwhluwe dorp bij de KFC. Eigenlijk is de kip gewoon hartstikke vies, zonde! We doen boodschappen bij een grote supermarkt. Het is zaterdag en het is gezellig druk op straat, met allerlei marktkraampjes waar vooral veel troep wordt verkocht. Dan rijden we naar de Wildebees Ecolodge, die iets verder dan het dorp ligt. We rijden over een onverharde weg en TomTom wijst ons een soort trekkerpad op. Na 100 meter besluiten we dat dit echt niet de juiste weg kan zijn en volgen we de uitgeprinte routebeschrijving. De Wildebees Ecolodge is leuk ingericht met een tuin vol palmbomen en andere tropische planten. Het is nu erg droog dus er bloeit en groeit weinig, maar de huisjes zijn toch van elkaar afgeschermd door begroeiing. Vooraf heb ik contact gehad met Marieke, de eigenaresse van de Wildebees Ecolodge. In het echt is ze net zo aardig als via de e-mail en ze heeft onze bungalows prachtig versierd met verse bloemen.
We pakken de koffers uit en wandelen dan naar de bar, waar ook een huiskamer is. Hier zitten we gezellig maar het wordt wel wat koud. Marijn, de man van Marieke, is nog niet thuis dus de open haard blijft uit, totdat Christiaan en Jeroen besluiten om dan zelf de kachel aan te steken. De hondjes vinden het helemaal prima en liggen heerlijk voor het hete vuurtje. We dineren bij de lodge, dat is wel zo makkelijk en na de koffie gaan we naar onze bungalows. 
Dag 9 - Bezoek aan het wetland park St. Lucia
Na een prima ontbijt gaan we op pad richting St. Lucia. Van Marieke hebben we uitleg gekregen waar we een boottocht kunnen boeken over de rivier, om nijlpaarden te spotten. We zijn wat later dan gepland en in plaats van eerst de kaartjes te kopen in het dorp, rijden we maar direct naar de rivier. Daar kunnen we ook tickets afrekenen en binnen 5 minuten zitten we op de boot. Als we wegvaren zien we meteen een paar bubbels in het water, zijn dat nou nijlpaarden? Onder de vogelpoep en met vogels op de rug blijken het toch echt wel nijlpaarden te zijn. We varen een smaller stukje water in, waar we een krokodil op de kant zien liggen en daarna nog een kleintje op een steiger. Maar het is vooral een prachtige grote reiger die indruk op ons maakt.
Verderop zit ook een hele groep nijlpaarden. Binnen deze groep is het een duf zootje, erg actief zijn ze niet. Rustig aan vaart de boot weer terug en als we na twee uurtjes weer op de kant staan, hebben we heel wat nijlpaarden op de film- en fotocamera staan.
We rijden wat door het dorpje St. Lucia, op zoek naar een leuk strandtentje om te lunchen, maar helaas bestaat dit fenomeen niet in dit gebied. Het wordt dus een restaurantje langs de kant van de weg en ook hier smaken vooral de visgerechten weer overheerlijk. Na de lunch rijden we naar het nationale park, op naar het strand! Maar helaas, opnieuw valt het strand tegen. Onwijs veel wind, weer gezandstraald en het is gewoon koud. We zitten dan ook snel weer in de auto, dan maar wild spotten! 
De zon gaat bijna onder als we het park uitrijden. Als we bij Wildebees Ecolodge aankomen is het donker, eigenlijk ligt de lodge ook best ver van St. Lucia vandaan. Maar als we er weer zijn, is het helemaal goed. We kletsen wat met andere gasten en dan is het tijd voor het diner. De Zuid-Afrikaanse kokkin heeft bobotie voor ons gemaakt en dat is zo ontzettend lekker! We hebben thuis een Fairtrade pakje klaargemaakt. Dat was zo’n flauwe hap dat we twijfelden of we wel bobotie wilden eten, maar dit is heerlijk! Na een overheerlijk toetje gaan we moe maar voldaan naar de bungalows. We hebben bij Marieke een boek gekocht dat zich voor een groot deel afspeelt bij Wildebees Ecolodge en dat is natuurlijk harstikke leuk om daar te lezen, dus het duurt nog even voordat het licht uitgaat.
Dag 10 - Over de grens naar Swaziland
Vandaag rijden we naar een ander land: Swaziland. Een klein koninkrijkje binnen Zuid-Afrika. Het zou ontzettend arm zijn en dat zien we ook vanaf de doorgaande weg. Armzalige dorpjes met plaggenhutten, zo hebben we het in Zuid-Afrika nog niet gezien. Overal probeert men een paar centen te verdienen, zo staan er bij bruggen kinderen te dansen en doen kinderen radslagen langs de kant van de weg. We krijgen honger, maar er is in de verste verte geen restaurantje te vinden. Als we gaan tanken zien we een bord ‘restaurant’ hangen, dus er is weer hoop. Het blijkt dat dit een soort chauffeursrestaurant is, met één favoriet gerecht: maïspap. Bah! We rijden maar weer verder en komen uiteindelijk midden in Manzini terecht, de grootste stad van het land. Het is druk, vol, schreeuwerig, maar er is hier vast wel iets te eten. Ook dat blijkt tegen te vallen en uiteindelijk parkeren we bij KFC voor de deur. Midden in de stad, maar parkeren kost hier praktisch niets. Het is superdruk bij de KFC maar een beveiliger regelt een tafeltje voor ons en we krijgen weer wat eten binnen.
Om ook boodschappen te doen wandelen we het marktplein op naar de Spar. Het is ontzettend grappig om het stadsleven hier te zien, zo anders dan in Nederland. Het ziet letterlijk zwart van de mensen en bij de bushalte kun je uren je ogen uitkijken. In de Spar ben ik blijkbaar de attractie, zo’n lange blanke vrouw, dat is blijkbaar grappig. Met een paar tassen vol eten gaan we richting de auto. Die hebben we veel te lang op de parkeerplaats laten staan, dat wordt bijbetalen. Als we de parkeerwachter het dubbele bedrag betalen, we hebben niet kleiner, valt hij bijna om. Weet hij veel dat je voor dat bedrag in Amsterdam slechts een paar minuten kunt parkeren...
Christiaan is de stad al helemaal zat en snel rijden we weer het platteland op. Het is nu niet ver meer naar Mlillwane sanctuary, een natuurpark. We betalen entree en rijden dan tussen de poembaatjes door het park in. Hier ziet de natuur er weer heel anders uit, de aarde is rood en dat vind ik prachtig. Het is wel droog hier, maar de kleuren zijn erg mooi. Ook leuk is dat je in dit park gewoon de auto uit mag, er leven namelijk geen olifanten, neushoorns en katachtigen. Wel liggen er nijlpaarden op een eilandje in de hippopool en moet je in verband met krokodillen.
Een ander stel heeft de braai alvast voor ons voorverwarmd, dus het vlees kan er snel op. Het eten smaakt prima, al blijft het toch minder lekker dan bbqen. We missen ons broodje kruidenboter en pastasalade, dit kunnen we in Nederland toch beter af met een koelkast bij de hand. Na het eten drinken we nog wat bij een kampvuur. In het donker wandelen we weer terug naar de beehive, waar we lekker onder een deken kruipen.
Na een ontbijtje, met droge kadetten en pindakaas of chocopasta, zijn we klaar voor een flinke wandeling. Bij de ranger halen we een kaart op en dan gaan we op pad. We lopen eerst langs een rivier waar we – hoe kan het ook anders – hertjes tegenkomen. Laura schrikt zich rot als er een poembaa vlak voor haar voeten het wandelpad oversteekt. Het is heerlijk om hier lekker rond te lopen, je ziet en hoort toch veel meer dan wanneer je in een auto rondrijdt.
De route loopt langs de hippopool waar we natuurlijk wel bij het water kijken. Dit kunnen we niet overal doen, er ligt namelijk wel degelijk een flinke krokodil op de oever. We zien weer verschillende ijsvogeltjes en nog meer hertjes. Als we uiteindelijk bij het restcamp aankomen, hebben we ontzettend honger. We kunnen gelukkig direct lunch bestellen. We eten aan de rand van de hippopool in het restaurant. Hier worden de nijlpaarden bijgevoerd, er ligt altijd hooi bij het water. Ook de poembaatjes komen hiervan eten en er zijn ontzettend veel vogels.
’s Middags gaat Laura lekker lezen en rijden Jeroen, Christiaan en ik naar een heuvel in het park. Hier is het uitzicht erg mooi. We rijden door een bos vol eucalyptusbomen, waarvan de bast helemaal afbladdert. Als we weer bij het restcamp aankomen, valt ons het hek op. Hier hangen duizenden vallen van stropers, om aandacht te trekken voor dit grote probleem. Een lange rij met ijzeren vallen die de rangers uit het park en het omliggende gebied hebben gehaald, het maakt veel indruk op ons.
’s Avonds dineren we in het restaurant waar een buffet klaar staat. Het eten is niet overheerlijk, maar er is weer voldoende keus. Het toetje is wel erg lekker en tijdens het eten turen we over het meertje waar nog altijd activiteit is te bespeuren van nijlpaarden en vogels. Na het eten hangen we nog even bij het kampvuur rond en dan wandelen we weer naar onze bijenhuisjes.
Dag 12 - Terug naar Zuid-Afrika, op naar Kruger!
Op naar het Krugerpark! Dat is de eerste gedachte als er een klein beetje licht vanuit de badkamer ons bijenhuisje in straalt. De koffer is weer snel ingepakt, de laatste broodjes snel opgegeten en na een bakje koffie rijden we het Mlillwane park uit. Het is weer een heel stuk rijden door Swaziland naar de grens. Voor we weer Zuid-Afrika in mogen, moeten we de auto uit voor de douane. Wij Europeanen zijn wel verwend hoor, gewoon kunnen doorrijden als je naar Frankrijk of Duitsland rijdt. Hier moet je de auto uit, een formuliertje invullen, autopapieren erbij, naar een ander kantoortje, stempel in je paspoort en dan wil er ook nog iemand in je auto kijken.
Gelukkig is het niet druk bij de grensovergang en kunnen we redelijk snel Zuid-Afrika weer inrijden. We rijden direct door naar Komatipoort, het laatste dorp voor het Krugerpark. Hier zit een Superspar, daar kunnen we lekker inkopen doen voor de braai die we bij de huisjes in het Krugerpark hebben geboekt. Ze verkopen hier heel veel overheerlijk vlees voor weinig, dus het is nog lastig kiezen. Ze verkopen zelfs Conimex satésaus, dat verwacht je niet!
We halen ook lekkere broodjes die we iets verderop langs de weg opeten. Dan valt ons op dat een van de banden wel erg leeg is. We hebben de band al eerder laten bijpompen, dus waarschijnlijk zit er een lek in. Als we één ding niet willen is het wel een lekke band in het Krugerpark, dus we vragen TomTom ons naar de dichtstbijzijnde garage te brengen.
Die zit toevallig naast een drankengroothandel, dus we vullen meteen de voorraad bier en drank aan. Bandje geplakt en dan kunnen we eindelijk het park in. Natuurlijk maken we even een foto voor het welkomst-bord. Terwijl ik sta te klooien met mijn camera op de auto zie ik Laura wel heel zenuwachtig langs het bord kijken. Op een afstandje van 100 meter staat een olifant, aan onze kant van het hek. Bijzonder. Op naar het park, even entree betalen en dan zijn we echt in het Krugerpark. Op naar de Big5!
Het is al later in de middag en we hebben heel wat kilometertjes gereden, maar we besluiten toch om niet de kortste route te rijden. Het Krugerpark is droog, maar vooral heel erg groots. We zien veel roofvogels, giraffen, hertjes en ook weer een neushoorn. We slapen vannacht in kamp Lower Sabie en voordat we daar naartoe gaan, rijden we nog even naar de brug over de Sabie rivier. Hier dobberen nijlpaarden rond en zien we een prachtig zebra-ijsvogeltje. Het duurt lang voordat we de sleutels van onze safaritenten krijgen, maar uiteindelijk kunnen we dan toch het kamp in. We hebben Krugerpark al een jaar geleden geboekt, dat is ook echt nodig als je in de mooiste bungalows wilt slapen. De bungalows waren al volgeboekt, een week nadat ze beschikbaar kwamen, dus kozen we voor een safaritent aan de rivier. Het uitzicht is werkelijk super, er zitten ontzettend veel vogeltjes en er zwemmen nijlpaarden voor onze veranda. Helemaal geweldig! 
Dag 13 - Een luipaard voor het ontbijt
We roosteren broodjes in de koekenpan en dekken de tafel voor een ontbijtje. Wat heerlijk om zo dicht bij de natuur te zitten, gewoon op je veranda. Zo dichtbij de natuur dat de vogels het brood van de borden komen eten. De vogels zijn ontzettend brutaal en willen echt meeeten. We zien een baviaan in de keuken van Jeroen en Laura rondsnuffelen. Het hek gaat open, een kijkje in de kastjes, het dier weet precies hoe alles open gaat. In die keuken is niets te halen, dus wandelt hij naar de vuilnisbak. Daar hebben we gisteravond onze etensresten in gedeponeerd na de braai, dus de baviaan heeft ook een heerlijk ontbijtje. Met het gooien van een blok hout weten we de bavianen bij de vuilnisbak vandaan te jagen. De vuilnis ligt op straat en als de mannen de troep opruimen, kijkt een baviaan toe vanaf het dak van de safaritent. Als alles opgeruimd is, pakken we de auto weer in en rijden we verder noordelijk het Krugerpark in.
Wat is het Krugerpark fantastisch mooi. We genieten bij een uitzichtpunt waar we kilometers ver over de vlakte kunnen kijken. Over de vlakte lopen ontzettend veel hertjes, een struisvogel en een kudde gnoes. Hoe langer we kijken, des te meer dieren we zien. Verderop zien we een paar steenbokken uitkijken vanaf rotsen, ook een mooi gezicht. We gaan lunchen bij Satara rest camp, halverwege onze route. Maar voordat we hier aankomen, zien we een stuk of zes auto’s stil staan bij een modderpoel.
Het is even zoeken, maar dan zien we de reden van de opstopping: een luipaard in de schaduw van een boom. Rechts van de modderpoel staat een groepje hertjes. Ze twijfelen of ze de modderpoel zullen oversteken. De luipaard trekt zich er weinig van aan en ligt zich relaxed te wassen. Maar dan komen er van rechts twee olifanten uit de bosjes. Ze jagen de impala’s de modderpoel in en huppelen zelf door de modderpoel langs de luipaard. De olifanten zijn snel weer uit beeld verdwenen, maar de luipaard is wakker geschrokken. De impala’s ook, die staan inmiddels halverwege de modderpoel.
Eén voor een durven de impala’s de oversteek aan. Ze wandelen op nog geen 
Dit hele verhaal duurt bijna een uur en we kijken, filmen, fotograferen en genieten van het schouwspel. Als alle hertjes weer terug zijn gewandeld, merken we pas hoeveel honger we hebben, dus we rijden snel door naar Satara. Het wachten op het eten duurt erg lang en het eten valt eigenlijk tegen.
Na de lunch rijden we met iets meer tempo door naar Olifants rest camp. Hier hebben we een bungalow met uitzicht over de rivier geboekt, dus we zijn erg benieuwd wat we hier te zien krijgen. 
We hebben inderdaad zicht op de rivier, maar de afstand is vele malen groter dan in Lower Sabie. Dieren spotten is er niet bij, daarvoor zitten we te ver weg. Maar het uitzicht geeft wel weer een goed gevoel van de grootsheid van Krugerpark. We relaxen wat in de bungalow en daarna steken we de braai weer aan voor het restant van het vlees. Ook dit smaakt overheerlijk en na het eten gaan we weer voldaan naar bed.
Dag 14 - Olifanten in de Olifants rivier
’s Morgens drinken we snel een bak koffie en dan rijden we een rondje in de buurt van Olifants. We zien verschillende olifanten, daar staat dit gebied om bekend. Ook zien we grote roofvogels. In de Olifants rivier zwemmen nijlpaarden rond, die we uitgebreid kunnen bekijken vanuit een schuilhut. Nadat we de rivier hebben afgezocht naar andere dieren, rijden we terug naar onze bungalow voor het ontbijt. Vandaag hoeven we niet ver te rijden, dus we doen het rustig aan. Het is wel een mooi gebied rondom de Olifants en Letaba rivier. We rijden iedere loop die er te vinden is, om zoveel mogelijk kans te hebben om groot wild te spotten. We zijn eigenlijk wel toe aan een leeuw. Olifanten zien we veel, de sporen van hun vraatzucht zijn ook goed duidelijk. Ook zien we talloze impala’s, ze lopen hier in kuddes over de weg. Het is rustig in dit deel van het Krugerpark en dat maakt het extra bijzonder.
Bij de Letaba rivier staan we rustig te kijken naar een paar kudu’s die komen drinken. Voorzichtigheid alom, ieder geluid is een reden om rechtop te staan en met de oren te zoeken naar eventueel gevaar. Het zijn prachtige galante dieren met grote oren. Ietsje verder langs de rivier zien we nog iets mooiers. Aan de overkant plonsen een stuk of 15 olifanten in het water rond. Drie olifanten bewaken de kudde vanaf de kant en de rest gaat lekker kopje onder. Na 
het zwemmen moet het lijf weer bedekt worden met zand, ook dat is fantastisch om te zien. Als we toekijken hoe een paar olifanten nog in het water spelen, komt er een jong olifantje tussen de bomen vandaan rennen. Het rent direct naar de groep toe, maar heeft zijn slurf en benen nog niet helemaal onder controle. Het kleine olifantje is ontzettend schattig. Bijzonder is het ook dat er een krokodil vermomd als een blok hout over de rivier dobbert. We vermaken ons toch ook weer een uur met deze olifanten, prachtig!
het zwemmen moet het lijf weer bedekt worden met zand, ook dat is fantastisch om te zien. Als we toekijken hoe een paar olifanten nog in het water spelen, komt er een jong olifantje tussen de bomen vandaan rennen. Het rent direct naar de groep toe, maar heeft zijn slurf en benen nog niet helemaal onder controle. Het kleine olifantje is ontzettend schattig. Bijzonder is het ook dat er een krokodil vermomd als een blok hout over de rivier dobbert. We vermaken ons toch ook weer een uur met deze olifanten, prachtig!
Na het olifantenoptreden rijden we naar onze volgende overnachtingsplaats< Letaba rest camp. We gaan eerst lunchen in het restaurant. Het restaurant kijkt uit over de Letaba rivier, die voor het rest camp een bocht maakt. Er lopen olifanten rond bij de rivier en er vliegen en lopen heel veel vogels. Het eten is ontzettend goed, zeker vergeleken met Satara, dus we besluiten om hier vanavond ook te dineren.
Ook in Letaba hebben we een bungalow aan de rand geboekt, maar hier hebben de veranda’s van de huisjes geen uitzicht op de rivier. Wel staan er een aantal bankjes en daar claimen we er één van. We hebben nog het plan om ’s middags naar een schuilhut te gaan, maar het uitzicht vanaf het bankje bevalt ons ook prima dus we laten de auto staan. We pakken er een biertje en malibu-cola bij en installeren ons met de camera’s.
Als Christiaan later terug loopt naar de bungalow blijkt dat we onze spullen niet zo goed hebben opgeborgen. De vervet monkeys hebben hopelijk genoten van onze chips, wij hebben nog wat restanten. Bij de rivier gebeurt ondertussen van alles. Er vliegen visarenden en zwermen andere vogeltjes voorbij. Er lopen meerdere olifanten bij de rivier. Een complete groep bavianen besluit de rivier over te steken en dit gaat er niet rustig aan toe. Een groep hertje steekt de rivier over de andere kant op.
Opeens vraagt Jeroen ons om met hem mee te zoeken, hij heeft een leeuw gespot. Deze loopt aan de overkant van de rivier, maar is nauwelijks te vinden. De afstand is eigenlijk te groot voor een verrekijker of camera, maar we blijven speuren. Uiteindelijk scoren we één foto waarop je met een beetje hulp en fantasie een leeuw herkent. We richten onze aandacht maar weer op de olifanten, van wie er één wel heel duidelijk een mannetje is. Het beest blijft beetjes urineren als hij van de bomen naar de rivier loopt en daardoor slingert het hele zaakje in het rond. Respect! Als het te donker wordt om te fotograferen en filmen, gaan we nog even relaxen bij de bungalow. Dan is het tijd om te dineren. Het eten is heerlijk, vooral de salade waarvan Jeroen er ook nog maar één als toetje bestelt.
Dag 15 - Kruger uit en weer in
’s Morgens vroeg besluiten we toch naar de schuilhut te gaan, we zitten dus weer vroeg in de auto. Hier is helaas minder te zien dan we hadden gehoopt, we zijn blij dat we gistermiddag lekker op het bankje zijn blijven zitten. Natuurlijk zijn er nijlpaarden, waaronder een paar jongeren, die al spelenderwijs met elkaar vechten. Ook zien we een klipspringer en wat waterbokken. Het is er wel heerlijk rustig en stil. Na een uurtje gaan we weer terug naar de auto en rijden we naar onze bungalow voor een ontbijtje. Daarna worden de koffers ingepakt en rijden we richting de uitgang.
We rijden nu van oost naar west door het Krugerpark en daardoor zien we weinig diversiteit in de begroeiing. Eigenlijk zijn het alleen maar Mopane bomen en zien we af en toe een olifant. Grappig is wel een klein groepje buffels dat vlak achter ons de weg oversteekt, die kunnen we nu eens van dichtbij bekijken. Wat zijn ze ontzettend lelijk van dichtbij. Ook komen we langs een mooi poserende visarend en een groepje bijzondere apen. Vooral de mannetjes zijn erg kleurrijk, van onder. 
We stoppen nog één keer bij een picknickplaats, maar hier is weinig te beleven. Aan de andere kant van de weg is nog een waterdrinkplaats, hier kijken we wel onze ogen uit. Niet alleen lopen hier impala’s en een voor ons nieuw soort poembaa’s, ook wandelen er twee secretarisvogels rond. Deze gaan synchroon drinken uit de waterbak, een prachtig gezicht. De vogels zijn net zo groot als een impala, het is dan ook indrukwekkend om ze een paar meter te zien opstijgen.
Vlak voor de uitgang van het Krugerpark is nog een drinkplaats met een schuilhut. Als we hier plaatsnemen, komt er net een giraffe aangewandeld. Een dorstige giraffe, maar voordat het dier kan drinken zijn we zeker vijf minuten verder. Het is wel bijzonder om te zien hoe de giraffe eerst goed om zich heen kijkt of de kust wel veilig is. Daarna zakt hij voorzichtig door zijn voorbenen om in een hele ongemakkelijke positie zijn mond in het water te kunnen steken.
Na deze laatste fotosessie rijden we in één keer het Krugerpark uit en komen we aan in Phalaborwa. Hier gaan we naar de Sefapane Lodge, voor twee overnachtingen in een villa. En groot dat de villa is, er kunnen 8 mensen slapen en we hebben dan ook twee heerlijke slaapkamers met eigen badkamer. Er zijn twee zwembaden en je kunt je inschrijven voor verschillende safari’s en andere tours. We gaan eerst lekker lunchen en dit smaakt meer dan goed. De service is hier ook prima.
Voor ’s avonds hebben Christiaan en ik een verrassing voor Jeroen en Laura; we gaan weer het Krugerpark in maar nu in een safaritruck. We gaan eerst op zoek naar dieren en de ranger vertelt ons van alles over de dieren en bomen. Veel dieren zien we helaas niet, het is hetzelfde gebied als waar we vanmiddag ook weinig zagen. We gaan naar een waterdrinkplaats waar een vrijgezellen mannetjes groep olifanten aan het drinken en knuffelen is. Daarna drinken we een drankje op een open plaats en dan rijden we door naar het restaurant. We gaan bushbraaien, oftewel braaien in de natuur. Er is voor ongeveer 40 mensen een tafel gedekt en daaromheen is een omheining van takken. De ranger legt direct uit dat de omheining bedoelt is om de mensen binnen te houden, om ons te beschermen voor wilde dieren lopen 5 rangers rond met een geweer.
Het sfeertje is bijzonder, met kaarslicht dineren in het Krugerpark maakt het speciaal en dit maakt ook het redelijk slechte eten goed. Al het vlees is al gebakken en ligt in een soort warmhoudbak af te koelen, erg smakelijk is het niet meer. Het toetje is wel weer overheerlijk! Na het eten rijden we heel rustig terug naar de Sefapane Lodge, maar helaas zien we ook op de terugweg geen dieren. Terug in de lodge drinken we nog wat op de veranda van onze villa en daarna is het tijd om te gaan slapen.
Dag 16 - Relax!
We slapen uit, voor de eerste keer deze vakantie hoeven we er niet vroeg uit en willen we er ook niet uit. We zijn nog net op tijd voor het ontbijt en daarna hebben we een relaxdag. Met zwemkleding aan ploffen we neer bij het zwembad. Helaas is het niet superwarm en is het water van het zwembad ijskoud, maar we kunnen wel lekker op de ligbedden blijven liggen. Laura en ik hebben voor de middag een stress relief massage geboekt om het relaxgevoel lekker vast te houden. De massage is super en helemaal relaxed gaan we lekker dineren in het restaurant van de lodge.
We slapen uit, voor de eerste keer deze vakantie hoeven we er niet vroeg uit en willen we er ook niet uit. We zijn nog net op tijd voor het ontbijt en daarna hebben we een relaxdag. Met zwemkleding aan ploffen we neer bij het zwembad. Helaas is het niet superwarm en is het water van het zwembad ijskoud, maar we kunnen wel lekker op de ligbedden blijven liggen. Laura en ik hebben voor de middag een stress relief massage geboekt om het relaxgevoel lekker vast te houden. De massage is super en helemaal relaxed gaan we lekker dineren in het restaurant van de lodge.
We hebben vandaag een korte rit op het programma, de volgende lodge ligt op nog geen
In het centrum krijg je eerst een film te zien over het centrum en daarna worden we in een rangertruck gezet. De gids rijdt ons door het park en geeft over alle dieren uitgebreid uitleg. Eerst zien we verschillende soorten kleine katten en daarna rijden we een grote kooi in waar een aantal cheetahs wonen. Ze lijken zo ontzettend schattig en relaxed. Ook zien we wilde honden en een gecastreerde mannetjesleeuw, die daardoor geen manen heeft. 
Bijzonder is ook de grote bak met alle etensresten van de katachtigen. De HESC gooit de botten hier neer, zodat de gieren en maraboes alle vleesresten ervan af halen. Als de botten helemaal schoon zijn kunnen ze die verkopen.
Na een simpele lunch bij de HESC rijden we door naar de volgende lodge, waar we twee nachten gaan verblijven: de Pezulu Tree House. Deze bijzondere lodge heeft 8 houten huizen in bomen gebouwd en de boomblaadjes hangen dan ook boven de klamboe van het bed. In de badkamer van het huis is een bad voor een groot raam geplaatst van waaruit je zo tussen de bomen doorkijkt. Als je liever wilt douchen dan kan dat in de buitenbadkamer, in de boom. Helemaal leuk natuurlijk! Wij slapen in een familieboom, maar we kunnen er nog niet in. We krijgen eerst wat te drinken en een puntje taart en lopen wat over het terrein van de lodge. Hier is het natuurlijk ook weer erg droog. De boomhutten zien er ontzettend gaaf uit en zijn ook best hoog.
Eindelijk is onze boomhut klaar voor gebruik en kunnen we de oprit oplopen. De hut heeft twee slaapkamers en bovenin de boom is nog een soort zitkamer gebouwd. De oprit en één slaapkamer zijn net opnieuw geverfd dus het ruikt niet overal even fris. Met een raampje open is het vannacht hopelijk goed uit te houden. We vermaken ons ’s middags met het terugkijken van onze foto’s en film en natuurlijk het schieten van nieuwe foto’s van de zonsondergang. Om een uur of 7 kunnen we naar de boma om iets te drinken. Rondom een kampvuur op een verhoging staan tafels en stoelen in een kring. We zitten met een grote groep mensen in de lodge, deze groep bestaat uit Zuid-Afrikanen van wie er een aantal op de Cariben wonen. Het eten is lekker, voedzaam en erg Zuid-Afrikaans. We krijgen ons buikje weer prima vol. We boeken voor de volgende morgen een safaritour in een naburig private game reserve, Thornybush. We worden om kwart voor 6 opgehaald, dus we gaan vroeg naar bed.
D
ag 18 - op naar de big5!
Om half 6 drinken we een kopje koffie en kleden we ons extra warm aan. De zon is natuurlijk nog niet op en de temperatuur is nog erg laag. In de safaritruck liggen gelukkig ook dekens, want vooral als we naar het game reserve toe rijden is het erg koud. Het leuke aan safaritours in een game reserve is dat de trucks dwars overal doorheen mogen rijden. In het Krugerpark moeten ook de safarigidsen op de wegen blijven. Onze gids Sjooz heeft met een radio contact met andere rangers en zo houden ze elkaar op de hoogte waar het grote wild gevonden kan worden. Als eerste gaan we op zoek naar de oudste olifant van de reserve. Als we eerst als een olifant allemaal bomen hebben omgereden, komen we vlak naast het dier te staan. We hebben al ontzettend veel olifanten gezien maar we krijgen nu voor het eerst uitgebreid uitleg.
Na de ontmoeting met de olifant gaan we op zoek naar een leeuw. Wij willen graag nog een mooie foto en film maken van een leeuw dus we zijn erg benieuwd. Sjooz rijdt telkens met zijn hoofd naast de auto over het zandpad, op zoek naar sporen. Als we het hele park doorrijden op zoek naar de leeuw, komen we eerst nog in de buurt van een groep neushoorns. Dwars door het open veld rijden we hier naar toe. Het zijn er 8 en ze grazen lekker rustig rond. Wij gaan weer op zoek naar de leeuw. We zien wel hertjes en gnoes en nog wat pootafdrukken van een leeuw, maar de leeuw zelf is nog niet gevonden door een ranger. Na een kop koffie in het reserve rijden we rustig aan weer terug naar Pezulu Tree House.
Als we aan tafel gaan voor het ontbijt, komt één van de medewerkers van de lodge naar ons toe. Hij vertelt ons dat het niet slim is om de ramen van de kamers open te laten als je zelf niet in de lodge bent en dat het in onze boomhut een ravage is. Om de verflucht verder weg te laten trekken, heeft Laura de ramen extra opengezet en daar hebben de apen gebruik van gemaakt. De schoonmaaksters zijn al druk bezig maar het is echt een troep. De koffiebekers zijn allemaal omgegooid, ze hebben in de boom in de slaapkamer gespeeld dus overal liggen blaadjes. Ook hebben ze in Laura haar koffer gezeten en ligt er overal poep. Gelukkig waren de deuren naar onze slaapkamer gesloten dus daar zijn ze niet geweest. Jammer is dan weer wel dat de chips ook bij Jeroen en Laura op de kamer lag en dit hebben de apen meegenomen als ontbijtje. Vanuit ons uitzichtpunt zien we de lege chipszakken liggen en die ruimen we dus maar op.
We gaan alsnog ontbijten en we boeken direct nog een safari met dezelfde ranger als vanmorgen. We hebben nu tot een uur of 3 vrij dus we kunnen weer lekker relaxen. We kijken naar de rest van onze reis, we willen eigenlijk ook nog wel een keer naar het Krugerpark. We hadden gepland om de Panoramaroute en een aantal watervallen te bezoeken, maar door de droogte lijkt ons dat niet zo de moeite waard. We proberen nog een overnachting in het Krugerpark te boeken, maar dit is helaas niet mogelijk, het is helemaal volgeboekt. Jammer maar helaas. We hebben nog een verrassing voor Jeroen en Laura, zij mogen de komende nacht doorbrengen in de Mountain View Tree House, een nieuwe, 7 meter hoge boomhut met een prachtig uitzicht. We brengen hen met hun koffers weg en kunnen dan nog een paar uurtjes zelf relaxen in onze boomhut.
Na de koffie en gebak worden we weer opgehaald door Sjooz. In de safaritruck zitten ook dezelfde mensen als vanmorgen en we willen allemaal hetzelfde zien: grote katten! Sjooz vertelt dat de leeuw niet is gevonden, maar wie weet komt dat vanavond nog goed. We gaan eerst nog een keer naar een groep olifanten. De olifanten hebben een andere kudde geroken en lopen met een hoog tempo over een veld. Als een andere safaritruck dan op het gas trapt, schrikken de olifanten en rennen ze nog harder tussen de bomen door. Daarna is Sjooz weer druk met zijn radio in de weer en rijden we in een rap tempo door het reserve. Uiteindelijk vinden we zijn collega door middel van luid gas geven.
We rijden weer dwars over struiken en kleine bomen. Het is ons nog niet helemaal duidelijk wat we gaan bekijken, totdat we op nog geen 10 meter afstand staan van 2 jonge luipaardjes. Ze zijn nog maar 7 maanden oud en liggen samen in de bosjes. De luipaardjes zijn helemaal relaxed en liggen lekker te gapen. Als één van de twee opstaat en weg wilt lopen blijkt dat het niet helemaal goed gaat met het beestje, het wankelt, valt om en staat niet stevig op de benen. Ook dit is de natuur.
We rijden weer dwars over struiken en kleine bomen. Het is ons nog niet helemaal duidelijk wat we gaan bekijken, totdat we op nog geen 
Als de zon al bijna ondergaat, zien we nog een giraffe in het prachtige licht. Dan krijgt Sjooz een seintje dat de leeuw gespot is en we gaan er op af. Als we op een flinke afstand even wachten tot de andere groep is uitgekeken, zien we een leeuw aan de andere kant van het hek liggen, dat is Kapama private game reserve. We zijn wel een beetje teleurgesteld, want achter een hek kunnen we leeuwen ook in de dierentuin bekijken. De leeuw is wel ontzettend indrukwekkend en ligt zich lekker relaxed te likken. Pas als we naast de leeuw staan zien we dat het er twee zijn, er ligt er ook één
in het gras in Thornybush. De twee mannetjes houden elkaar goed in de gaten en zouden zonder hek ertussen waarschijnlijk goede vrienden zijn geworden. We kunnen nog net een paar mooie foto’s maken, voordat het te donker is. Sjooz doet er alles aan om ons zo goed mogelijk voor de leeuw te plaatsen. Als we bijna teruggaan, begint de leeuw aan de andere kant te brullen, het geluid dreunt door de stille bush. Fantastisch, wat een einde van de tocht! Als we op de terugweg ook nog een paar buffels zien is de Big5 compleet en dat op één dag.
Djooz brengt ons na een borrel weer terug naar Pezulu Tree House.
Onderweg stopt hij nog één keer. In de boom zit een kameleon en omdat niemand van ons dit beestje ooit heeft gezien haalt Sjooz het even uit de boom. Erg grappig om dit nog even te zien! Door de leeuw zijn we erg laat terug bij de lodge en de andere groepen zijn ook nog niet terug van safari. We eten dus erg laat en hebben eigenlijk geen honger meer. Het sfeertje is vandaag wel veel beter, want bijna iedereen is bij de leeuw geweest. Het eten is niet super maar vult wel prima. Moe maar voldaan gaan we naar ons bedje toe. 
Dag 19 - Panoramaroute
De volgende dag doen we het rustig aan en ontbijten we als laatste. We gaan vandaag de Panoramaroute rijden, een rit door de Blyde Canyon, de op twee na grootste kloof ter wereld. Wij zijn verpest toen we twee jaar geleden in een helicopter hebben gevlogen over de Grand Canyon. Het gebied waar we doorheen rijden is prachtig. Natuurlijk stoppen we bij Bourkes Lot Potholes. Hier komen de Blyde en Treur rivier samen en heeft het water bijzondere vormen uitgesleten uit het gesteente. We wandelen lekker
rustig rond en het is hier gewoon erg mooi. Op sommige delen gesteente mag je gewoon rond lopen en daardoor kunnen we de watervallen van alle kanten bekijken. Helaas zit er geen restaurantje bij het park en daarom rijden we verder naar Graskop, aan het einde van de Panoramaroute. In dit dorpje zitten meerdere restaurants en wij kiezen voor een pannenkoekenrestaurant. Op straat wordt van alles verkocht en wij slaan ook een aantal souvenirs in. Na de lunch brengen we een bezoek aan de Berlyn waterval. Ook al is door de droogte de kracht van de waterval niet zo groots, het plaatje is prachtig.
rustig rond en het is hier gewoon erg mooi. Op sommige delen gesteente mag je gewoon rond lopen en daardoor kunnen we de watervallen van alle kanten bekijken. Helaas zit er geen restaurantje bij het park en daarom rijden we verder naar Graskop, aan het einde van de Panoramaroute. In dit dorpje zitten meerdere restaurants en wij kiezen voor een pannenkoekenrestaurant. Op straat wordt van alles verkocht en wij slaan ook een aantal souvenirs in. Na de lunch brengen we een bezoek aan de Berlyn waterval. Ook al is door de droogte de kracht van de waterval niet zo groots, het plaatje is prachtig. 
Dag 20 - Weer terug naar het Krugerpark
Al voor 7 uur ’s morgens rijden we in de richting van Hazyview. We rijden door de oudste ingang van het Krugerpark het park weer in. We proberen nog om alsnog een slaapplaats te krijgen, maar in het hele zuidelijke deel van het park is alles volgeboekt. Wij passen onze route daarop aan en we gaan weer op weg. We rijden nu door een deel van het Krugerpark dat een stuk drukker is dan dat wij gewend zijn. Soms jammer, zo zie je mensen dieren voeren, maar soms ook handig want dan zie je direct of er wild te zien is. Al snel loopt de
temperatuur flink op. Om een uur of 10 is het meer dan 30 graden en we zijn weer eens erg blij met de airco. We komen een groepje olifanten tegen en ondanks dat we er al veel hebben gezien, is dit weer een bijzonder moment. Er loopt een jonkie tussen, die nog even een showtje zand strooien geeft. We lunchen in Lower Sabie, waar we nog een keer kunnen genieten van het uitzicht dat we tijdens onze eerste avond in Krugerpark voor onze safaritent hadden. 
Dag 21 - Relaxed van de laatste dag genieten
De volgende dag rijden we verder in de richting van Johannesburg en relaxen we wat bij hotel Luilekkerland. In de omgeving is werkelijk niets te beleven, helaas hebben we dit niet goed vooraf gecheckt. We zitten vlakbij de plaatsen Alkmaar en Schagen, onze woonplaatsen, dus daar willen we even kijken. Dit zijn twee industriegebiedjes waar ook niets is. Bij het hotel verbazen we ons over een felgekleurde hagedis die we eerst helemaal over het hoofd zien. We pakken de koffers opnieuw in en halen de auto helemaal leeg. Ongelooflijk wat een troep je kan veroorzaken in 3 weken tijd.
Dan breekt de laatste dag aan en brengen we nog een bezoek aan Cullinan, een dorpje dat bekend is dankzij de diamantmijn. We maken een wandeling door de mijn en bezoeken de winkel waar we voor veel geld hele kleine diamantjes kunnen kopen. De lunch is gelukkig wel betaalbaar en daarna rijden we verder naar het vliegveld. We zijn erg vroeg, maar we hebben niets meer te doen hier. We willen de stad niet in en worden ook niet vrolijker van verkeersongevallen en sloppenwijken langs de kant van de weg. We leveren de auto in en hangen dan een paar uur rond op het vliegveld, waar gelukkig veel souvenirshops zijn om te bekijken. De terugreis naar Caïro valt mee, het tweede deel naar Amsterdam is een verschrikking. De rij voor ons zit vol met Ethiopiers die duidelijk nog nooit gevlogen hebben en zelfs niet weten hoe je met mes en vork eet. Zelfs het cabinepersoneel is aan het einde van de vlucht volledig klaar met ze. Wij zijn blij als we in Amsterdam weer bijna thuis zijn!
Na afloop
Zuid-Afrika zit er voor ons op, we hebben ontzettend genoten van de natuur en ook van de zulucultuur. Zoveel dieren als we hebben gezien, zoveel verschillende landschappen en zoveel bijzondere momenten! Het mooiste moment van de reis was voor mij zeker de zonsopgang in Lower Sabie, waarbij we een luipaard zagen lopen. Krugerpark was sowieso fantastisch, nog mooier dan we hadden verwacht. Als ik iets mocht veranderen aan de reis, dan had ik toch nog een dag of twee extra Krugerpark in de planning gezet.
Met z'n vieren op reis was weer erg gezellig. Vooral 's avonds is het fijn als je gezelschap hebt, met z'n tweeën raak je na een week samen op reis toch wel een beetje uitgepraat. Het enige nadeel is wel dat je heel veel tijd in de auto doorbrengt. Die tijd zit niet alleen in de kilometers die je rijdt, maar vooral de tijd dat je wild gaat spotten. Een grote ruime auto is dan wel aan te bevelen, de Nissan X-trail beviel ons prima!
Wij waren blij dat we de hotels vooraf geboekt hadden. Het bleek toch redelijk druk te zijn in Zuid-Afrika en in tegenstelling tot wat er op sommige forums staat te lezen, is er geen overvloed aan hotels. Zeker in de wildparken is het een fijn idee als je weet dat er een accomodatie beschikbaar is.
Wow!!! Alsof we de reis nogmaals beleven! Elke dag ging zoals het beschreven staat. Voor ons een herinnering aan een mooie reis met een speciaal tintje. X Jeroen & Laura
BeantwoordenVerwijderen