Onze eerste nacht in Sri Lanka verloopt perfect. Een paar minuten voor mn wekker gaat, word ik wakker, half 9. Stan slaapt nog, net als Christiaan. Ik trek wat kleren aan en ga informeren tot hoe laat we mogen ontbijten. Dit kan gelukkig tot 10 uur. Ik informeer ook meteen naar een taxibusje voor morgen, dit is snel geregeld. Als ik terug kom in de kamer, stapt Stan ook net uit zijn bed. In de kamer naast ons is het nog stil. Om 9 uur maakt Christiaan m’n moeder wakker. Mats wilde bij haar logeren en ligt nog te slapen. Om half 10 zijn we wakker genoeg om te gaan ontbijten. Het ontbijtbuffet is lekker met veel vers fruit en een omelet naar keuze. De jongens mogen deze eerste ochtend zelf kiezen wat ze eten en dat zijn wat cakejes en heel veel stukken watermeloen.
Vandaag wordt de verjaardag van Boeddha gevierd. Gister zagen we onderweg al talloze lampionnen en de chauffeur vertelde er in gebrekkig Engels iets over. Het is een nationale vrije dag en het feest gaat ook op zondag door. Mensen zoeken elkaar op en delen eten en er zijn overal festiviteiten. We zijn benieuwd! Wel bijzonder dat ik hier vooraf in geen enkel blog of artikel over Sri Lanka iets over gelezen heb.
Na het ontbijt pakken we de tassen in en wandelen naar het strand. Het is lekker zonnig en bloedheet. Vlakbij het hotel lopen we langs een primary school met een tempel. Als we even staan te kijken, worden we uitgenodigd om onze schoenen uit te trekken en naar de monniken te komen. Een feest van herkenning voor Stan, de oranje gewaden herkent hij meteen van onze tempelbezoeken in Thailand. In een grote zaal zijn veel kinderen en die komen al snel op Stan en Mats af. Ze nemen ze mee naar een vijvertje waar flinke vissen in een klein laagje water zwemmen. Wij worden gewezen op het tempeltje, waar we op blote voeten (au, hete grond!) naar toe lopen. Hier zit een grote boeddha in een ruimte met veel schilderijen. Ook staat er een olifant met 7 poten. Bij boeddha en de olifant staan al diverse mandjes met offers. Als we de tempel hebben bekeken, lopen we weer naar beneden. We praten even met een van de leraren en hij legt uit hoe ze hier de verjaardag van Boeddha vieren. Het lijkt wel wat op ons Kerstfeest. We worden uitgenodigd voor het offermoment. Alle kinderen zitten in het tempeltje tegen de muur aan en wij sluiten aan. Een monnik brabbelt wat en de kinderen herhalen wat hij zegt. Ook wordt er wat gezongen. Het duurt maar een kwartiertje en dan staat iedereen weer op en is het tijd voor de lunch. Wij mogen ook aansluiten maar we hebben net ontbeten. Het was een prachtig spontaan bezoek en de mensen zijn hier ontzettend lief.
We wandelen verder naar het strand. Het zeebriesje is meer dan welkom. We spelen weer even in de branding, in deze mooie baai zijn de golven minder hoog. Eigenlijk wel geschikt om te zwemmen, maar we hebben de zwemkleding niet aan. De broeken worden weer nat en als de jongens nog even samen in de golven spelen, wordt Mats overspoeld. Hij schrikt zich rot en is helemaal nat. We wandelen naar een barretje op het strand. Met een tuinslang spoel ik het meeste zand van de jongens af en dan drinken we een verse fruitmix. We zitten heerlijk met onze voeten in het zand. Na een uurtje rekenen we af en gaan op zoek naar een Tuktuk. De Tuktuk is hier de standaard taxi, je ziet ze werkelijk overal. Er kunnen 3 mensen achterin dus wij regelen er 2 voor een ritje naar het Fort in Galle. Voor iets meer dan 5 euro worden we daarheen gebracht. Onze Tuktuk bestuurder vertelt ons over het festival van vanavond. Nu branden de lampions nog niet en zien we een soort tenten langs de kant van de weg staan, dit moet ‘s avonds een grote lichtshow zijn. Hij vraagt of hij ons ook weer op mag halen en we spreken af hem te bellen. Stan en Mats vinden de tuktuks helemaal leuk. Stan mag een rondje rijden tussen de benen van onze chauffeur en rijdt zo trots als een pauw over een rotonde.
Het Fort is een Nederlands fort uit de VoC tijd met een grote stenen wal die het gebied beschermd heeft tegen de tsunami. Er staan veel koloniale gebouwen en de straatnamen zijn herkenbaar Nederlands. Het is ook een toeristisch stukje Sri Lanka en op deze feestdag is het lekker druk met Sri Lankanen. Vanaf de ingang van het fort wandelen we in een half uurtje naar het zuidelijkste punt. Hier eten we een ijsje met veel te veel kleurstof en we beklimmen de wal. Het uitzicht over zee, Galle en de jungle aan de overkant is mooi. De stranden zijn hier niet echt mooi en overbevolkt met alle Sri Lankanen. Er zijn duidelijk ook veel Sri Lankanen die niet zo gewend zijn aan blanke mensen, vooral Mats en Stan krijgen veel aandacht. Ohhh cute baby horen we vaak en Mats moppert boos terug ‘ik ben geen baby meer’. Wat de mensen dan ook wel weer grappig vinden. Op de foto gaan met Sri Lankaanse kinderen vinden de jongens ook helemaal niet nodig, jammer voor de papa die dat heel graag wilde. Stan en Mats lopen rond met hun kidizoom en maken de ene na de andere foto. De lucht gaat ondertussen van flink bewolkt naar pikzwart, terwijl we een stukje verder lopen naar de vuurtoren. Hier is ook een zwemstrand en daar ziet het letterlijk zwart van de mensen. Binnen de wal is het best warm en we zijn wel weer aan een drankje toe. Als we net in een restaurantje zitten, barst de regen los. Wij zitten lekker een half uurtje en als we weer verder gaan is de regen voorbij.
We bezoeken wat winkeltjes en kijken rond tussen de oude gebouwen. Als we het fort zijn overgestoken staan we opnieuw op de stadswal, naast een groot plein. Hier zijn nog veel meer lampjes opgehangen en er staat zelfs een gigantische stellage vol met verlichting. Hier is vanavond vast iets te beleven! We kijken wat rond en zien de zon langzaam zakken. Het sfeertje is hier heel gezellig, er zijn veel mensen en bijna allemaal met kinderen. We overleggen even wat we met eten doen, het is zo druk dus we besluiten maar op tijd naar een restaurant te gaan. Dit vinden we vlakbij het plein. De tijd tussen binnen komen en het eten duurt Mats opnieuw te lang. Hij moppert en is boos. Terwijl Stan spelletjes speelt op de kidizoom wil Mats niets, nou ja hij wil zijn kipnuggets. Hij krijgt ze uiteindelijk en smult er lekker van, net als Stan die zijn hele bord leeg eet. Ook onze gerechten zijn prima en na het eten wandelen we terug naar het plein.
Het is nu helemaal donker en de lampionnen en de verlichting in de stellage branden. Op het plein is het nog drukker en vooral op de weg is het een gekkenhuis. Wegen zijn afgesloten en we zien enorm veel tuktuks. Op het plein lopen verschillende verkopers van troep, waaronder lichtgevende katapultjes. Ze zien er vrij onschuldig uit en Stan mag er een paar kopen. Even later hebben we blauwe vingers en duimen door het verkeerd gebruik van de katapult. Maar iedere keer dat het pijltje een paar meter de lucht in gaat is een overwinning. Bij de tempel op de hoek zien we wat activiteit. De boeddhisten vormen een ketting van mensen die de offers van de tempel naar een boeddha beeld in een ander tempeltje brengen. Ondertussen wordt er volop gebeden. Er zijn heel veel offers en jong en oud raakt ieder bakje en mandje met eten of bloemen even aan. Als dat is afgelopen is het na 7 uur en lijkt het festival afgelopen te zijn. Het is veel minder druk en we zien mensen naar de tempels en weg lopen. We bellen onze Tuktuk chauffeur en spreken af bij de ingang van het fort. Als we hierheen lopen, zien we waar alle mensen zijn gebleven. Achter het boeddha tempeltje is een gigantische eettent en er staan honderden mensen in de rij voor het eten. Aha, daarom was het niet druk in de restaurants...
We lopen naar de ingang van het fort, langs nog meer prachtige koloniale gebouwen. Onderweg zien we ongelooflijk veel tuktuks en andere vervoersmiddelen. Alles is uit de schuur gehaald om mensen naar het festival te brengen, de ene Tuktuk nog gammeler dan de andere. Ook rijden er diverse pick-ups en zelfs koelwagens vol met mensen langs. Op de afgesproken tijd zijn we bij de ingang, maar onze Tuktuk is er nog niet. Na 10 minuten belt Christiaan hem toch maar even met alleen maar ‘I’m on my way’ als antwoord. Wij zitten hier prima naast de toegangspoort van het fort. Het is een grote optocht aan tuktuks en alles wat rijdt gaat met mensen erin het fort in. Het is onmogelijk om met woorden te beschrijven wat een indruk dit maakt. We vermoeden dat er nog een uitgang was van het fort, want er gingen zo ontzettend veel tuktuks in en er kwamen nauwelijks lege terug. We staan nog een half uurtje te wachten en dan is onze Tuktuk er eindelijk. Hij heeft een kennis met Tuktuk meegenomen en we stappen weer in.
Onze Tuktuk moet even aangeduwd worden, hiervoor zijn gelukkig snel mensen gevonden. Het is overal zo ontzettend druk op straat dat de Tuktuk chauffeur niet kan doorrijden. Eigenlijk is de weg van Galle naar Unawatuna een grote optocht langs alle verlichting. Wij vinden het prachtig om te zien. De Tuktuk van Christiaan en Stan neemt een andere, snellere route, maar onze chauffeur rijdt zoals beloofd langs alle versiering. Er lopen op sommige plekken heel veel mensen op straat en de 2-baans weg wordt ingenomen door 6 rijen tuktuks en scooters. Overal wordt getoeterd en het is een wonder dat er niemand botst. Meter voor meter leggen we de route af. Heen deden we er 10 minuten over, terug ruim 45 minuten. De tuktukchauffeur baalt duidelijk en nu we de files zien, snappen we niet dat hij niet heeft opgebeld dat we beter een andere Tuktuk konden nemen. Onze Tuktuk slaat nog een keer af maar opnieuw worden we weer snel aangeduwd. De chauffeur van Christiaan en Stan raakt de weg kwijt en daarom staan ze een kwartier op ons te wachten. Uiteindelijk wijs ik zelf maar de weg naar het hotel, de chauffeurs hebben duidelijk geen idee. Rond 9 uur komen we uiteindelijk aan bij het hotel.
Ohja, er is toch een groot verschil tussen kerst en de verjaardag van Boeddha. Er wordt namelijk geen drank geschonken... pas in het hotel kunnen we een biertje en cocktail bestellen. Die smaken prima! De kinderen worden nu wel wat vervelend en we nemen de drankjes mee naar de kamer. Als de jongens om 10 uur in bed liggen, zitten wij nog een paar uur voor de kamers op het balkon. De temperatuur is heerlijk, hier zijn we snel aan gewend! Wat een bijzondere dag was dit, vooral door de spontane activiteiten, fantastisch om dit festival bij te mogen wonen! Gefeliciteerd boeddha :)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten