zondag 24 augustus 2014

Eindelijk terug in Costa Rica

Na 3 1/2 jaar is het eindelijk weer zo ver, we wandelen moe maar blij uit de luchthaven van San Jose, klaar voor 2 1/2 week vakantie! We zijn hier nog geen dag maar het voelt weer heerlijk vertrouwd!

Om hier weer te komen zijn we zaterdagmorgen door mijn moeder naar Schiphol gebracht.  Vrijdagavond de koffers ingepakt, we hebben nog nooit zoveel spullen meegenomen op reis. Stan heeft inmiddels heel goed door dat we naar Costa Rica gaan en reed blij met z'n koffer rond. Ook onderweg naar Schiphol is hij erg enthousiast en schreeuwt naar alle vliegtuigen... 'Daar gaan wij inzitten!' We hopen dat het enthousiasme blijft tot we terug zijn!

Bagage afgeven, nog even wat eten, boarden en dan zitten we op tijd klaar in het vliegtuig om naar Panama te vertrekken. Het duurt lang voordat we echt vertrekken en natuurlijk duurt de vlucht nog veel langer. Maar met wat spelletjes op de tablets, een klein rondje lopen en natuurlijk eten en drinken gaan de uren rustig voorbij. We hebben nog wel een stoelendans als de mensen voor ons, 2 Spanjaarden die geen woord tegen ons zeggen, voor de 2e keer klagen bij de crew over Stan. Hij schopte een paar keer tegen de stoel van meneer, waarna we hem met een filmpje tegen de achterkant van zijn stoel hebben gezet, met de voetjes op de stoel. De tweede klacht was exact hetzelfde en sloeg dus echt nergens op. Uit de reactie van meneer naar de stewardess bleek duidelijk dat hij maar een ding wilde... naar comfort of business. In plaats daarvan mochten zij op onze stoelen gaan zitten en wij op die van hen. Het voordeel voor ons was dat we daardoor de snurkende aziaat achter ons niet meer hoorden.

Na een paar uur vliegen was het tijd voor Stans middagdutje. Slaapzak aan maar mooi niet slapen natuurlijk. Na een uur gekiekeboe van onder een 'tentje' en andere grappen hebben we hem zijn kleren weer aan gedaan, dan maar niet slapen. Na nog wat filmpjes, boekjes en spelletjes werd het half 8 (bedtijd)' half 9 (kiekeboe) en uiteindelijk om half 10 vielen zijn ogen dicht. Nog 2 1/2 uur voor de landing, waar hij dus niets van meekreeg. Eenmaal uit het vliegtuig was hij klaar wakker, hij wilde niet meer vliegen en wilde naar huis. Geen gehuil of geschreeuw, maar hij was er wel duidelijk klaar mee. Wij ook overigens, het is toch weer een lange zit. Gelukkig duurden de overstap en vlucht naar San Jose niet lang. Stan sliep nauwelijks meer, ook niet tijdens het wachten op de bagage en een taxi en de rit naar La Garita.

Volgens onze horloges was het half 5 ('s nachts) toen we Stan in het hotel in zijn bedje legden, lokale tijd half 9 's avonds. Wij hebben met een drankje bijgekletst met Peter van hotel Dos Palmas, ons vaste starthotel. Gewoon een ideaal onderkomen om even bij te komen en Peter regelt ook voor een goede prijs en met goede service onze auto. Na een paar drankjes zijn we lekker gaan slapen, voorbereid om vroeg gewekt te worden door Stan. Dit gebeurde inderdaad, om 4 uur was hij klaar wakker. We zijn rustig aan opgestaan, hebben de koffers uitgepakt en opnieuw ingericht en Stan vermaakt met de tablet en Lego. Om 7 uur werd het ontbijt geserveerd en daar waren we echt aan toe.  

Om 9 uur werd onze huurauto gebracht en daarvoor hebben we lekker gespeeld in de tuin en Stan en ik hebben na een paar keer het water voelen 'echt heel koud' toch maar ons zwempak aangetrokken. Het water is verschrikkelijk koud maar we hebben wel heel veel lol gehad in het kleine zwembadje. Na het afdrogen en aankleden stond de RAV4 voor ons klaar, weer een huurauto waar we erg blij mee zijn. Rond 10 uur reden we richting luchthaven waar we bij een nieuwe Wallmart de eerste inkopen hebben gedaan. Onderweg konden we goed zien hoe dit deel van Costa Rica is veranderd, er zijn heel veel Amerikaanse winkels en 'restaurants' bijgekomen. Bij de Wallmart hebben we lekkere broodjes gekocht en die hebben we in een parkje in Alajuela opgegeten. Stan z'n ogen vielen in de auto al een paar keer dicht maar met nog even spelen in de tuin hebben we zijn middagslaapje tot een uur of 1 weten te rekken. Hopelijk neemt hij dan vannacht weer zijn normale ritme aan en kunnen we iets langer slapen dan vannacht.

Morgen rijden we naar het Zuidwesten van Costa Rica, we gaan daar vast weer heel veel mooie dingen zien!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten