Na het ontbijt hebben we wat spulllen bij elkaar gezocht en zijn we richting het natuurgebied Morvan gereden. Het mobiele bereik is net zo dramatisch als de WiFi op de camping, daardoor duurde het even voordat we de route konden laden. Het eerste doel was een waterval, de cascades du Dragne. De route was erg mooi, door bossen en landbouwgebieden. De Morvan heeft een glooiend landschap, de heuvels volgen elkaar snel op en alles is redelijk groen.
Na een uurtje bereikten we het gehucht Dragne, waar de watervallen goed staan aangegeven. Het was alleen even zoeken naar een parkeerplaats, hiervoor zijn nauwelijks voorzieningen. We wandelden eerst een paar honderd meter door het het gras, voordat we het donkere bos inliepen. De wandelwagen kon een heel stuk mee en daardoor was Mats nog fit toen we aan de afdaling naar de waterval begonnen. Hier en daar waren roze pijlen en stippen gespoten die Stan vol enthousiasme zocht. Het klauteren naar beneden ging verrassend makkelijk met de jongens en al snel stonden we bij het beekje dat uit de waterval stroomt. Na een korte klauterpartij stonden we tegenover de waterval van een paar meter hoog. We hebben veel mooiere en imposantere watervallen gezien in de wereld, maar de blik van Mats toen hij zelf de waterval bereikte was goud waard. Hij was duidelijk wel onder de indruk van het vallende water en de spetters als je iets te dichtbij stond.
De waterval hadden we snel bekeken en toen was het tijd om te genieten van dit mooie groene plekje. We hadden de beek helemaal voor ons alleen, we hebben slechts een paar andere wandelaars gezien in de paar uur die we bij de waterval hebben doorgebracht. Ik had wat popcorn, drinken en een picknickkleed meegenomen. Terwijl dit werd weggewerkt, bedachten Stan en Christiaan hoe ze een dam in de beek wilden bouwen. Mats hielp ook dapper mee met het verslepen van stenen, takken en zand. De mannen zijn een uurtje lekker bezig geweest. Toen we honger kregen, zijn we weer naar de auto geklommen. Tot mijn verrassing liepen Stan en Mars enthousiast en zonder te klagen naar boven, terwijl mijn kuiten aardig begonnen te branden. Mats was wel blij toen hij weer in de wandelwagen mocht, maar deze klimpartij was duidelijk geen probleem voor de kinderen.
In de Morvan liggen een aantal meertjes en bij twee daarvan werd op de site aangegeven dat er ook voorzieningen zijn voor watersport en horeca. We reden naar het dichtstbijzijnde stuwmeer, waar we nog flink moesten zoeken naar iets eetbaars. De supermarkten zijn sowieso dicht op zondagmiddag en restaurantjes zagen we niet. Google gaf alleen een snackbar aan op de kaart en die vonden we: een afgesloten snackwagen. Ik had de hoop al bijna opgegeven toen we toch een terrasje zagen en gelukkig konden we hier om 3 uur wat te eten bestellen. We zaten er heerlijk, de bewolking was deels weggetrokken en de temperatuur helemaal prima. De omelet smaakte ook nog eens goed en met een volle buik gingen we om 4 uur weer verder. We zaten inmiddels een uurtje rijden van de camping af en dit was voor de jongens genoeg tijd om flink te slapen. Ze waren bij de camping niet wakker te krijgen, zelfs mijn vraag of Stan niet wilde skelteren werd met slaperig gemormel beantwoord.
Bij de tent hebben de jongens nog een tijdje gehangen, totdat Stan z'n skeltervriendje hem kwam halen. Uiteraard was het meteen weer dolle pret op de skelterbaan. Door de late lunch was de honger ver te zoeken, dus voor ons doen gingen we pas laat eten koken. De rijst met kipnuggets en curry smaakte toch prima. Na de spelletjes, voetballen in de schemering, afwas en een hoognodige douchepartij gingen de kids pas laat slapen, ik ben benieuwd of ze hierdoor ook ietsje langer uitslapen morgen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten