donderdag 4 september 2014

Een druk dagje voor als je geen plannen hebt

Voor vandaag hebben we een rustdag gepland. Stan werkt daar al aan mee door pas om kwart voor 7 wakker te worden en ons te roepen, dan liggen wij al even wakker in bed. Ik probeer de douche, maar krijg er alleen koud water uit. Tegen 8 uur gaan we ontbijten en dan besluiten we eerst even met Stan naar de speeltuin te gaan en dan een strandje op te zoeken. De wipwap is favoriet voor Stan en eigenlijk wil hij zwemmen, maar uiteindelijk gaat hij weer mee naar de cabina om de strandtas in te pakken. 

We rijden naar een wit palmenstrandje, wat we helaas niet kunnen bereiken. De toegangsweg is zo blubberig dat we bang zijn  om er niet doorheen te komen met de auto en de andere toegangswegen liggen op priveterrein. Dan rijden we naar een ander strandje, waar je alleen kunt komen door de riviermonding van een rivier waar wel erg veel bruin water uitstroomt. Het strandje is ook niet zo mooi en biedt weinig beschutting tegen de zon, dus die oversteek maken we niet. Er komen vier paarden met berijders aan en ook zij keren om, het water is te diep voor de paarden. 

Christiaan ziet dat er een autoband leeg is en vanwege de slechte staat van de weg besluit hij die direct te vervangen. Stan vindt het bandenwisselen erg leuk, vooral als hij mag helpen met het losdraaien van de bouten en het opkrikken van de auto. De reserveband is gelukkig nog nieuw en een volwaardig wiel, dus als deze onder de auto zit kunnen we weer prima verder rijden. Stan vindt het nieuwe wiel wel erg schoon, dus die moet vies gemaakt worden. Dit lukt erg goed door hard door de diepe plassen op de weg te rijden. We zijn vlakbij het hotel dus daar gaan we vragen naar de dichtstbijzijnde garage om de band te laten maken. Het eerste wat de eigenaresse zegt als ze ons ziet, is dat ze is gebeld vanuit Ostional. Er waren vanmorgen erg veel schildpadden en ze garandeert ons eigenlijk dat er schildpadden op het strand zijn als we er nu heen rijden. Het is niet heel ver, maar over de onverharde wegen toch zo'n 3 kwartier rijden. We kunnen onderweg ook de band laten maken en dan besluiten we onze rustdag toch wat actiever te maken. Stan is teleurgesteld dat we niet gaan zwemmen, maar wil ook wel schildpadden zoeken. 


De weg naar Ostional is hobbelig en vol gaten, maar we rijden wel door een mooi groen gebied. Eigenlijk is de weg hier precies zoals de grote wegen waren toen we de eerste keer door Costa Rica reden, de grote wegen zijn nu allemaal netjes geasfalteerd. De gemiddelde snelheid ligt dus niet hoog, maar met de nodige grote plassen vindt Stan het prachtig. De auto ziet er natuurlijk niet meer uit. Bij de garage in Nosara aangekomen is het een fluitje van een cent om de band te laten maken. Doen ze in Nederland meestal moeilijk over het proppen van een band buiten het loopvlak, hier wordt er gewoon gepropt aan de zijkant van de band. Het is met 10 minuutjes gebeurd en we hoeven omgerekend nog geen 3 euro te betalen. Nu rijden we de laatste 10 kilometer naar Ostional, waarbij we twee keer door een rivier moeten. Dit zorgt voor nog meer plezier op de achterbank. Op advies van de hoteleigenaresse parkeren we de auto bij een restaurant en lopen zo het strand op. In de verte zien we de schildpadden al en vooral heel veel gieren.


Ik zou bijna vergeten te vermelden hoe bijzonder het is dat de schildpadden hier uit de zee het strand opkruipen om eieren te leggen. Ze zijn hier ooit uit een ei gekropen, hebben de kruipwandeling naar de zee overleefd en daarin vervolgens jarenlang rondgezwommen. Totdat het lijf een seintje krijgt en dan zwemmen ze terug naar Ostional om daar eieren te leggen. In deze tijd is er eens per maand een arribada, dan komen de schildpadden echt met honderden tegelijk aan land. Nu zitten we ruim een week na de laatste arribada, dus ik had niet meer op schildpadden durven hopen. Maar nu we er lopen is het erg indrukwekkend, de ene na de ander steekt z'n hoofd boven water in de branding, laat zich aanspoelen en werkt zichzelf het strand op. Duidelijk een vermoeiende bezigheid, je ziet dat ieder schildpad hier veel moeite voor moet doen. Ze kruipen tot het droge deel van het strand, waar ze rustig een gat graven. Hierin laten ze de eieren vallen, ter grootte van een pingpongbal. Dit alles onder toeziend oog van de gieren, voor wie de versgelegde eieren een lekkernij zijn. De schildpadden lijken eieren van eerder gelegde nesten bij hun graafpartij omhoog te werken, waar de gieren dankbaar gebruik van maken. Als ze hun eigen eieren hebben gelegd, wat we helaas nauwelijks kunnen zien doordat ze het gat volledig bedekken, schuiven ze weer zand over het nest heen zodat de vogels en andere dieren er niet bij kunnen. De schildpadden doen dit in trance, het lijkt ze dan ook niets te schelen dat wij ertussendoor lopen. Sterker nog, als Christiaan een schildpad staat te filmen, kruipt er van achter hem een ander schildpad tegen hem aan. Het is gelukkig niet druk met toeristen, naast ons lopen er nog een stuk of 10 mensen rond, waaronder een paar locals. 


Gelukkig is het bewolkt en daardoor houden we het lang uit op het strand, met het windje erbij is de temperatuur prima. Stan vindt de schildpadden mooi, maar wil ze vast niet te dichtbij hebben. En voor hem betekent een bezoek aan een strand spelen met zijn kiepwagen, dus na een uurtje leggen we midden tussen de schildpadden zijn kleed neer en kan hij spelen. Terwijl ik in de branding nog wat foto's maak, schuifelen de schildpadden langs het kleed naar het droge zand. Er komt echt geen eind aan de verschijning van schildpadden, ik zou hier dan ook uren kunnen blijven. 

Maar we krijgen ondertussen wel een beetje honger, het is al laat om te lunchen. We lopen terug naar de auto en vervolgens door naar een pizzeria. Het duurt lang voordat de pizza's klaar zijn, maar ze zijn dan ook overheerlijk. We hadden het kunnen weten, één pizza had ook wel genoeg geweest voor ons drietjes. We krijgen de pizza's dan ook lang niet op. Na de pizza rijden we weer naar de Flying Crocodile terug en tegen de verwachting in blijft Stan wakker en gezellig. Natuurlijk helpen de spetterpartijen bij de rivier en diepe plassen hieraan mee, maar hij is ook leuk aan t kletsen in de telefoon.


Bij het huisje aangekomen leggen we Stan in zijn tentje, waar hij het eigenlijk niet mee eens is. Als hij na 20 minuten eindelijk slaapt, trekken wij onze zwemkleding aan voor een verfrissende duik. We relaxen wat bij het zwembad en ik schrijf verder aan m'n blog. Rond half 6 gaan we douchen en halen Stan uit bed. Hij wil niet eens meer zwemmen, hij wil alleen nog maar spelletjes doen. We kunnen pas om 7 uur eten, dus dat komt mooi uit. We eten nu wel bij het restaurant van de lodge, wat erg lekker smaakt. Na het eten is er nog even tijd voor een spelletje op de tablet en dan gaat Stan naar bed. Wij ruimen alvast wat spullen op en gaan zo ook lekker slapen. Morgen is voor ons een rustige dag, we gaan dezelfde route rijden, maar dan nog een stuk verder dan Ostional. Misschien nog even naar de schildpadden kijken, maar het einddoel ligt zo'n 40 kilometer verder bij een mooi en rustig strand. Onderweg komen we heel veel strandjes tegen, dus dat wordt een zanderige zooi in de auto.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten