Chiang Mai is best een grote stad en de luchthaven ligt er net onder, wij kwamen uit het noorden. Ons navigatiesysteem gaf een route aan dwars door de stad. We gingen ervan uit dat borden ons wel op de ringweg zouden wijzen, zodat we een slimmere route naar de luchthaven zouden vinden. Maar helaas, geen bordje Airport te vinden, dus konden we nog een keer de stad goed bekijken. Brommertjes overal, taxi's die van links naar rechts schieten en niemand die zich iets aantrekt van verdrijvingsvlakken ter verbetering van de doorstroming. Christiaan rijdt hier lekker in mee en zonder problemen kwamen we aan bij de luchthaven. Hier was het wel even zoeken naar het inleverpunt voor huurauto's en vervolgens naar iemand van Budget die onze auto ging goedkeuren. We waren bijna 3 uur van te voren op de luchthaven, we moesten toch uit ons hotel en alles zat mee onderweg. Inchecken was nog niet mogelijk, dus hebben we lekker even bij de Starbucks gezeten.
Uiteindelijk ging de tijd op de luchthaven best snel, ook al is er nauwelijks iets te doen. Voor Stan is het vliegen het hoogtepunt van de vakantie en het is heerlijk om te zien hoe hij bezig is met de vliegtuigen. We hebben dan ook bijna een uur voor een raam gezeten. We vlogen met AirAsia, de EasyJet van het oosten en ik verwachtte dan ook weinig service. Maar dit viel enorm mee, we kregen stoelen vooraan en hadden uiteindelijk 2x3 stoelen. Helaas was Mats niet goed gehumeurd, hij was niet te houden in het vliegtuig. Hij wilde alleen maar lopen en klieren, waardoor de vlucht van 2 uur toch best lang duurde. Vervolgens mochten we in Krabi nog wachten op de bagage en was het donker tegen de tijd dat we een taxi instapten.
Ik had thuis al een guesthouse geboekt voor deze avond, ervanuit gaande dat we geen zin meer hadden om iets te zoeken na de lange dag. Het beeld dat ik op Booking.com van het guesthouse had gekregen, kwam helaas totaal niet overeen met de werkelijkheid. Veel lawaai van een drukke straat, een badkamer die op een balkon was gebouwd en er werd geen Engels gesproken. Eten behoorde al helemaal niet tot de mogelijkheden. Gelukkig was dit maar voor 1 nachtje. Terwijl Christiaan Mats in zijn bedje legde, liepen Stan en ik nog even naar de 7/11, waar hij helemaal zelf mocht kiezen wat zijn avondmaaltijd werd. Het was al half 8, maar de knakworst-tosti ging er makkelijk in. Ook onze tosti's waren prima, weer eens wat anders dan de luxe diners van de afgelopen dagen. We zijn erg vroeg gaan slapen en hebben de hele vakantie niet zo'n slechte nacht gehad als deze.
Als Mats wakker is gaan we allemaal ons bed maar uit, zo lekker ligt het toch al niet. We ruimen de koffers weer in en lopen naar de 7/11 voor een ontbijtje en koude koffie. Dit eten we op bij de rivier, waar we lekker opwarmen en naar bootjes en wat kunst kunnen kijken. Even later komen Jos, Maartje en Pien aanrijden, het is erg fijn om ze na ruim een week weer te zien. We vermaken ons prima met z'n viertjes, maar vooral de avonden zijn toch veel gezelliger met meer. Een uur later vertrekt ons busje naar Ko Lanta, een rit van 2 uur inclusief een bootovertochtje. Het voordeel van zo'n busje is dat je allemaal lekker relaxed zit, de kids kunnen lekker spelen en we hoeven niet na te denken over de juiste route. Het nadeel is dat we een irritante chauffeur hebben die 3 keer stopt onderweg en af en toe als een debiel aan het inhalen is. Maar ja, dat doen ze hier allemaal. Hij weet prima het resort te vinden en daar worden we welkom geheten door Nina, een fijne dame die in tegenstelling tot de gemiddelde Thaise receptioniste wel weet hoe je het je gasten naar hun zin kan maken. De huisjes zijn helemaal prima, staan op een meter of 8 van het strand en zijn lekker ruim. 
We hebben nog niet gelunched en helaas blijkt het restaurant van het resort alleen voor ontbijt geopend te worden. Op advies van Tripadvisor lopen we een paar 100 meter en eten we een late lunch aan het strand. Het is warm, bloedheet, maar aan het strand is het met een briesje nog goed uit te houden. De Thaise gerechten smaken hier erg goed en Stan en Pien zijn lekker aan het rennen samen. Omdat ze goed hebben gegeten, mogen ze bij de 7/11 een ijsje halen terwijl wij hier wat boodschappen doen. Terug bij het resort gaat de zwemkleding aan en hangen we rond bij het strand. De volwassenen in de schaduw, veel te warm daarbuiten, maar de kinderen trekken zich daar erg weinig van aan. Heen en weer rennen naar de branding voor een emmertje water moet kunnen in de volle zon... Mats krijgt ook door hoe leuk de golven zijn en zo staat Christiaan ook nog even flink te zweten, want hem kunnen we echt nog niet alleen laten gaan. De kids zitten helemaal onder het plakzand en na een snelle douche gaan we nog even met z'n allen zwemmen in een warm zwembad. Hierdoor komen we weer goed op temperatuur, heerlijk!
We kleden ons weer aan en lopen dan tijdens de zonsondergang over het strand naar de restaurantjes. Naast het restaurant van vanmiddag zit een Griekse taverna, ook wel eens lekker na zoveel Thais eten. Een Grieks echtpaar is de crisis ontvlucht en nu al 4 jaar bezig met hun restaurant op het strand van Ko Lanta. Het is moeilijk, maar ze lijken er toch wel lol in te hebben. De tzatziki met pitabrood vooraf belooft veel goeds en vooral veel knoflook. Het hoofdgerecht valt mij wat tegen, maar de anderen zitten heerlijk te smullen. Als de kids wat gegeten hebben, kunnen ze heerlijk in het zand spelen met aangespoelde stenen en schelpen. Het zoontje van de kok (?) speelt gezellig me ze mee. Als wij ook uitgegeten zijn, lopen we met zaklampjes over het donkere strand weer terug. Dit is voor Pien en Stan best spannend, zeker omdat er behoorlijk wat aangespoelde kwallen liggen. Ook de heremietkreeftjes worden niet echt gewaardeerd. Maar het is maar een korte afstand en we zijn snel weer bij onze huisjes. Mats is in de draagzak in slaap gevallen en merkt niet eens dat we zijn lijf van het meeste zand ontdoen en hem in zijn tentje leggen. Ook Stan gaat lekker slapen en dan gaan wij voor ons huisje zitten met een drankje en een kaartspel. Het is nog steeds ontzettend warm en als het briesje ermee ophoudt, zweten we bijna van onze stoelen af. Die drankjes zorgen voor een paar kleine boertjes en de hele avond hangt er een knoflookwalm om ons heen, misschien dat het wat muggen afschrikt, maar het is om onpasselijk van te worden. Na het potje hartenjagen zoeken wij ook de verkoeling van de airco op en slapen heerlijk in fijne bedden.
We blijven hier 3 nachten en hebben voor morgen een auto gehuurd voor 7 personen, zo kunnen we lekker op ons eigen tempo het eiland verkennen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten