Ons rustig aan dagje begon met een ontbijtje bij het zwembad van het hotel. Niets bijzonders te eten, maar met een broodje in de buik beginnen we de dag goed. We gaan eerst naar een waterval waar we verwachten te kunnen zwemmen. Rondom Pai liggen veel watervallen, maar voor de meeste moet je een flinke wandeling maken om bij de waterval te komen. Dit is met de kids geen doen, dus we kiezen voor een exemplaar waar je makkelijk naar toe kunt lopen vanaf de parkeerplaats, de Namtok Mor Paeng. In het weekend zou het hier volgens internet druk kunnen zijn met Thai die gaan recreëren, dus dan kun je er vast zwemmen. Het is zondag, daarom vertrekken we op tijd. We rijden er in een half uurtje naar toe en de parkeerplaats is helemaal leeg. De wandeling stelt inderdaad nauwelijks iets voor, maar de waterval helaas ook niet. Het is een prachtig stukje natuur hoor, maar er stroomt nauwelijks water en daardoor zijn de poeltjes groen van de algen. Het nodigt dus totaal niet uit om te gaan zwemmen. We wandelen omstebeurt een rondje terwijl Stan en Mats zich vermaken met wat achtergelaten buizen en een picknickkleed. Na een half uurtje hebben we het wel gezien en we besluiten terug te gaan naar het hotel. Vooral op verzoek van Stan, hij wil dolgraag zwemmen.
Om 11 uur zijn we weer terug en trekken we de zwemkleding aan. Het is lekker warm buiten, dus we kunnen wel wat verkoeling gebruiken. We hebben het zwembad voor ons alleen, er komt even later alleen nog een jong Thais meisje bij. Gelukkig is er een beetje schaduw in het zwembad, zodat we niet helemaal levend verbranden. We genieten volop met de kids omdat ze het zwembad allebei prachtig vinden. Hoe meer gespetter, des te meer gegil en lol dat ze hebben. Na een uurtje vind ik het wel mooi geweest en krijg ik honger. Ik heb ook kippenvel, ongelofelijk bij 40C buitentemperatuur en zeker 33C watertemperatuur... Ik heb al een paar maaltijden niet zo lekker gegeten en wil graag het stadje in voor een goede lunch. Gelukkig zijn de mannen over te halen en even later rijden we met een adres in het navigatiesysteem naar Burger Queen Pai.
Pai is een typisch backpacker stadje, overal gezellige winkeltjes, restaurantjes en hostels, veel jongeren op straat en een relaxed sfeertje. We moeten midden in een wandelstraat zijn, waar geen parkeergelegenheid is. Bij een lodge zien we nog een plekje en daar zetten we 'm ongevraagd maar neer. Het hamburgertentje wordt net geopend, de stoelen worden van de tafels gehaald en we kunnen binnen zitten. Naast ons tafeltje is een spelletjestafel en we vermaken de kids met een potje 4-op-een-rij oftewel veel schijfjes in het rooster laten vallen. Mats is op het moment erg bezig met van alles dat ergens in kan, denk aan stopcontacten, telefoonladers en meer niet-gewenst-gedrag, dus dit vind hij ook helemaal leuk! We zitten relaxed en mede daardoor smaakt het eten ook fantastisch, heerlijk zo'n versgemaakte hamburger en versgesneden dikke friet met knoflook-dipsaus. Mats vind de knoflook dip ook erg lekker dus het bakje is snel leeg. Als we het eten op hebben, vallen zijn ogen dicht, klaar voor zijn middagslaapje. In de auto slaapt hij dan ook meteen en Stan mag bij mij voorin, zodat we nog even een stukje in de airco kunnen rondrijden. We willen wel een Boeddha beeld bezoeken dat we vanuit het hotel op een berg kunnen zien staan. Als we de tempel bereiken, blijkt dat we een flinke trap op moeten lopen om bij het beeld te komen. Daar is het nu echt te warm voor. We gaan maar naar het hotel, het is te warm om nog actief te zijn.
Bij ons huisje hopen we Mats nog even in zijn tentje verder te kunnen laten slapen. Maar helaas, hij doet zijn ogen wijd open en heeft duidelijk andere plannen. We vermaken de kids en onszelf een paar uurtjes in het huisje, een filmpje, boekje, liedje en spelletje, tijd samen is gewoon leuk! Ik speur verschillende websites af voor een nieuw hotel voor morgen of eigenlijk voor de laatste 3 nachten in Noord-Thailand, het hotel dat ik vooraf had uitgekozen heeft geen airco en dat is echt een must. Ik zie wel andere resorts in de buurt van waar we willen zijn, maar het is allemaal 'wel ok'. We boeken alles via Agoda of Booking en dan met hulp van Tripadvisor kies ik het leukste hotel uit. Maar rondom Chiang Dao vind ik niets wat me echt aanstaat. En eigenlijk wil ik na het gedoe bij het Pai Iyara hotel ook geen 'wel-ok' hotel meer boeken. Net als ik er klaar mee ben en besluit vanavond wel een nieuwe poging te gaan wagen, zie ik het Sib-San resort. 5 sterren, meestal veel te duur voor ons, maar dankzij het laag seizoen gaan de superior kamers nu weg voor maar 70 euro per nacht. Ik zocht tot nu toe alleen onder de 60 euro, dus daardoor heb ik 'm gemist. Het resort ziet er op Agoda prachtig uit met zwembaden en een speeltuin en na overleg met Christiaan en Stan boek ik daar een nacht.
Rond 5 uur stappen we weer in de auto naar Pai. We kijken even rond bij twee tempels in het dorpje en wandelen over de markt die net begint. Het is nog vroeg, de markt is eigenlijk pas vanaf 6 uur. We kopen wat we nodig hebben en rijden dan nog naar een lokale markt. Stan wil graag crocs voor Mats uitzoeken, aangezien Mats nu telkens zijn crocs probeert in te pikken. Dit lukt op de lokale markt en dan is het tijd om te eten. Ik zie verschillende lekkere dingen bij de stalletjes op de markt, maar Christiaan zijn eetlust wordt alleen maar verpest door het straatvoedsel. We gaan dus op zoek naar een restaurant en Stan mag kiezen wat het moet worden. Het is even zoeken, maar dan vinden we een restaurant waar pancakes op het menu staan. Ik verwacht gewone pannenkoeken en bestel er 4, voor ieder 1. Blijken het van die mega dikke, grote Amerikaanse pancakes te zijn, 1 voor allen had ook goed geweest... Ik krijg er nog een fruitshake bij die ook iets te groot is uitgevallen, dus overvol wandelen we weer naar de auto. Met nog ruim anderhalve pancake in een box. Om vervolgens op 15 meter van de auto een bord 'creperie' te ontdekken, oeps. Maar goed, buikjes weer vol en Stan is helemaal blij. Het is 39C als we weer in de auto stappen, toch bijzonder dat dit helemaal niet meer extreem warm aanvoelt. In het donker vinden we makkelijk de weg terug naar het hotel. Morgen weer een lange dag te gaan!
De afgelopen jaren hebben we diverse vulkanische gebieden bezocht. Natuurlijk de prachtige vulkanen en het park Rincon de la Vieja in Costa Rica, maar vooral NP Yellowstone vorig jaar was een hoogtepunt wat betreft geisers en pruttelpotten in de aarde. Ook in Noord-Thailand heb je een paar van dit soort plekjes, maar het haalt het natuurlijk niet bij Yellowstone. Toch waag ik het erop en laat Christiaan vandaag naar de Pong Duet geyser rijden. Het is bijna 2 uur vanaf ons hotel, dus we zitten om 9 uur in de auto. Stan heeft netjes een uur daarvoor zijn primatour pilletje opgegeten, want de route zal weer erg bochtig zijn. Hij klaagt toch weer over pijn, maar we twijfelen of dit niet een smoes is om maar voorin te mogen zitten. Met een spelletje, liedje en wat lekkers kunnen we hem afleiden en het lijkt toch wel mee te vallen. Het spelletje bochten tellen wordt met enthousiasme ontvangen en hij houdt het goed vol achterin. De route is overigens prachtig, ondanks de vele bochten genieten we van de mooie uitzichten en de begroeiing, hier zijn echt nog stukken ongerept Thailand te vinden, maar ook leuke dorpjes en veel traditionele huisjes.
We moeten flink entreegeld betalen voor het nationale park waar de geiser ligt, maar dan hebben we het park ook praktisch voor ons alleen. Er is een wandeling van een kilometer, precies goed voor Stan zijn beentjes en ook voor ons, het is alweer lekker warm aan het worden. Het park is erg mooi, de begroeiing bestaat uit tropisch bos en we zien veel wurgbomen en vreemde kronkeltakken, waar we ook een paar keer overheen en onderdoor moeten. Als Stan aangeeft dat hij moe is en wil stoppen, hoeven we nog maar 100 meter naar de geiser. Het stelt eigenlijk niet zoveel voor, een klein stukje open veld tussen de bomen met een paar geisertjes die het water tot maximaal een meter hoog spuwen, maar genoeg om naar te kijken vanaf een bankje. En genoeg om een vreselijke zwavellucht te verspreiden. We drinken wat en eten een koekje en na wat foto's te hebben gemaakt, lopen we de rest van de route. De route eindigt bij een mineraalbad, het water uit de geisers wordt gebruikt om diverse baden te verwarmen. Er liggen twee baden buiten, een voor mannen en een voor vrouwen. Die voor vrouwen is leeg, dus volgens Stan heb ik gewoon pech en mag ik niet meedoen. Het water in het mannenbad is echter zo heet dat we dit ook geen geschikt zwembad vinden. Het is buiten weer tegen de 40C en dan in een bad dat nog warmer is, in de volle zon...
We besluiten dat Christiaan de auto gaat halen, dan maar niet zwemmen. Als hij naar boven loopt richting de parkeerplaats, ziet hij nog een paar baden liggen. Deze zijn minder warm en een bad ligt zelfs in een soort huisje. Volop schaduw dus! We trekken de kids een zwembroek aan en zij kunnen lekker in het water. Het badje is klein, dus wij blijven ernaast met de voetjes in het water voor een beetje verkoeling. Mats heerlijk aan het klooien met een leeg flesje en Stan dobbert heen en weer in het badje en verbaast zich over het warme water dat in het midden van het bad stroomt. De mineralen zorgen voor een vreemde structuur van het water, alles wordt erg glad. Na het zwemmen wordt er dus nog even gedouched en dan gaan we naar de auto die Christiaan alsnog heeft opgehaald. Het is 1 uur als we vertrekken en we willen wel wat eten. Maar Mats doet vrij snel zijn ogen dicht en dan rijden we maar verder. Stan heeft nog een appel en klaagt niet over honger. Hij heeft zijn eigen mp3 spelertje met koptelefoon en zijn pilletjes werken goed, dus we kunnen weer wat bochten aan. Het is nog ruim een uur rijden naar het resort. Als Mats wakker wordt, stoppen we alsnog voor een late lunch. De mihoen en nasi of zoiets smaken prima en de kids spelen met wat ijsklontjes tot wij ook genoeg gegeten hebben. We betalen het gigantische bedrag van 5 euro en stappen weer in de auto.
Gisteravond keek ik nog even op de website van het resort dat ik 's middags had geboekt. Daarop staan veel foto's van olifanten en wordt aangegeven dat er een olifantenkamp naast het park ligt. In de auto vertel ik Stan dat we weer wat olifanten gaan zien, eerder gaf hij aan dat hij dat niet meer wilde. Als we bijna bij het resort zijn is hij de eerste die vol enthousiasme roept dat hij Chang (Thais voor olifant) ziet en ook Mats wijst vrolijk naar de olifanten langs de kant van de weg. We blijken echt midden tussen de olifanten uit te komen, rondom het resort liggen de kampen waar alle dagtours vanuit Chiang Mai naar toe gaan voor olifantenritjes. Als we bij het resort aankomen, zien we ook een olifant aan de overkant van de weg, erg leuk om te zien hoe enthousiast Stan en Mats toch weer worden. Het resort is luxer dan we ooit bezocht hebben. Als we parkeren komt er een golfkarretje aangereden. De medewerker wil de bagage uit de auto halen, maar dit is een grote puinhoop dus dat doen we toch maar zelf. Maar alles gaat op het karretje en wij worden met de spullen naar de lobby gebracht. We zijn snel ingecheckt, Mats pakt de Thaise dames helemaal in, en we krijgen een huisje aan de rivier. De rivier waarin de olifanten dagelijks badderen en hun ronde lopen, die zullen we dus vast wel zien.
Het huisje is net als de rest van het resort prachtig! Een gigantische badkamer, een wastafel in de kamer in plaats van de badkamer ('raar hè mama, ik kan m'n tanden niet poetsen in de badkamer') en een bed tegen een muur waar je een rondje om kan lopen. Vanuit de kamer kijken we zo in het olifantenkamp en aan de andere kant van de kamer kijken we over het balkon naar de rivier. Als de medewerker vertrekt, stappen we eerst naar buiten en precies op dat moment sjokt er een olifant door de rivier. Hij blijft voor ons huisje staan, spuit af en toe wat water over zijn rug en eet wat van de begroeiing langs de rivier. Verderop staan er nog twee, met een mahout. Stan en Mats vinden het prachtig en Christiaan en ik eigenlijk ook! Precies op een mooi afstandje om je gewoon veilig te voelen, maar zo dichtbij de prachtige dieren! Naast het huisje ligt een privé-zwembadje, dat we delen met een paar andere (lege) huisjes. Bij het restaurant is nog een veel groter zwembad. Maar Stan heeft zijn zinnen gezet op de speeltuin. We bellen naar de lobby voor een golfkarretje en als we bij de weg staan, staat de 'taxi' al klaar. We laten ons eerst naar de lobby brengen, waar ik 2 nachten bij boek. Ondertussen haalt Christiaan nog wat rommel uit de auto. Dan laten we ons door een ander karretje naar de speeltuin brengen, wat een relaxed resort is dit! Terwijl de jongens de speeltuin ontdekken, haal ik wat drankjes bij het naastgelegen River View Café. Ook de schaapjes naast de speeltuin krijgen volop aandacht. De speeltuin ligt vol met zand en na een half uur zweten en in het zand spelen zien de jongens er echt niet meer uit. De 'taxi-chauffeur' moet erg lachen om de twee bruine blije snoetjes van Stan en Mats, die zijn echt toe aan een zwembad. Dus hup, bij het huisje de kleren uit en de zwemkleding aan en het privé badje in.
Vanuit het badje stappen we even later zo de badkamer in voor een goeie douche en daarna lopen we naar het restaurant. Dit is natuurlijk ook van een ander niveau dan we gewend zijn. De kip Cashew, Pad Thai en tagliatelle carbonara smaken fantastisch, net als de fruitdrankjes en de taartjes die we na het eten nog bestellen. Ik teken voor de rekening van 50 euro, wat een verschil met vanmiddag. We laten ons weer door een 'taxi' naar huis brengen, dit keer mag Stan voorin en hij vind het echt prachtig. Zo simpel, een enkele keer gewoon eens naar een zeer luxe resort waar de medewerkers echt veel aandacht hebben voor de kids en er echt wat te doen is voor ze, heerlijk dat dit kan!!! We gaan hier een paar dagen ontzettend van genieten en dan reizen we door naar Krabi voor een paar dagen strand met Jos, Maartje en Pien!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten