donderdag 12 september 2013

Bezoek aan Bangkok en weer naar huis

Vanmorgen hebben we lekker ontbeten en zijn daarna voor de laatste keer in 'onze' Pajero gestapt. Gisteravond hebben we de auto helemaal leeggehaald, zodat we nu met alleen een wandelwagen en onze rugtassen naar de luchthaven konden rijden. Natuurlijk vergaten wede auto vol te tanken, Christiaan bedacht het zich toen we net de luchthaven opreden. We konden dus weer terug, want het dichtstbijzijnde tankstation zat ongeveer naast ons hotel. Het inleveren van de auto was verder niet zo spannend. Wel irriteerde het ons behoorlijk dat er geen sorry van af kon toen we over het raampje begonnen. Nee hoor, de dames vertelden ons alleen nog even dat het eigen risico van ruim 100 euro per schadegeval zou worden afgeschreven. Hier gaan we nog wel een mail over schrijven...

Vanaf de luchthaven is het heel makkelijk om per trein naar de binnenstad te reizen. Wij wilden een boottocht maken over de Chao Praya rivier. Hiervoor moesten we wel 2 keer overstappen met de skytrain, maar gelukkig werkt het OV in Bangkok makkelijk en snel en dat voor een prijs waarvoor je bij de NS niet eens in mag stappen. Met drie kwartier stonden we bij de juiste pier, voor 2,50€ per persoon. Bij de pier trapten we in de toeristenval, voor ik het goed en wel doorhad zaten we op de toeristenboot voor 150 baht pp. Met een standaard enkele reis van 20 baht moet je dus 8 keer met de boot meegaan... maar goed, we gingen nu wel met een lekker vaartje over de grote rivier.

De Chao Praya is heel belangrijk voor Bangkok. De duurste (en misschien wel lelijkste) hotels staan bij de rivier, met een eigen pier en shuttlebootjes. Vanaf de rivier krijg je toegang tot de khlongs, de kanalen waarover vroeger het grootste deel van het transport plaatsvond. En natuurlijk het transport zelf, van gigantisch lange vrachtschepen tot vrolijk gekleurde longtails voor toeristen. Iedere paar honderd meter is er een openbare pier, waarvan onze toeristenboot er 8 aandeed. De boot was volledig open, dus Stan moest in zijn wandelwagen blijven. Dit was hij bij pier nummer 5 van 8 wel zat, daar zijn we dus van de boot gestapt. Naast de pier was een klein parkje met ruimte voor Stan om lekker rond te lopen. Voor het parkje was de amulettenmarkt, wat ons vooral aan een rommelmarkt deed denken. Daarnaast stonden de gebruikelijke eetstalletjes, waarvan diverse helaas gedroogde vis verkochten. De stank die hier hing was onbeschrijflijk goor.

We zijn nog even naar de overkant gelopen, naar tempel Wat Phu. Dit bleek vooral interessant te zijn vanwege de liggende boedha. Wij hebben al een paar liggende boedha's ('boedha slaapt') gezien en toen bleek dat je hier entreegeld moest betalen, geloofden we het wel. Overigens was aan het onderhoud van de tempel wel te zien dat er ook geinvesteerd wordt, dit was bij de andere tempels die wij bezocht hebben wel anders. We besloten door te lopen naar een bloemenmarkt. Vooral lopend krijg je een beetje een beeld van de stad, meer dan vanaf de boot. Wat een armoede, oude troep en viezigheid, waar de tempels ontzettend bij afsteken. Wat een eettentjes en andere verkopers op straat, het kan toch niet dat al die mensen hier de kost mee kunnen verdienen? Wat een verkeer: taxi's, bussen, auto's, brommers, tuktuks, alles lijkt meer stil te staan dan dat ze vooruit komen. Ook bijzonder was een flinke varaan in een soort grachtje, de gigantische groentenmarkt met meer soorten peper dan ik ooit zal eten en een oude wrakkige pick-up die als generator voor een markt werd ingezet. Je kijkt je ogen uit!

Bangkok is vooral ook erg warm en klam. Gelukkig was het droog, alhoewel wandelen in de zon ook geen pretje was. Uiteindelijk bleek de afstand naar de volgende pier een stuk groter te zijn dan gedacht. De bloemenmarkt hebben we trouwens nooit gevonden, hier is nu een gigantische bouwput. Wel hebben we nog lekker gegeten in een restaurant met airco, erg fijn om even bij te komen. Tegen de tijd dat we weer bij de pier stonden, vonden we het allebei wel prima zo. We zijn weer met de boot terug gegaan naar de centrale pier en hebben de skytrain genomen naar Siam.

Bangkok heeft een paar gigantische shopping malls, waarvan Siam een van de grootste en bekendste is. Als je het station uitstapt weet je nauwelijks waar je heen moet, overal zijn winkels. Een mall is gericht op digitale apparatuur, een ander deel van de mall heeft alleen maar hele luxe designmerken onder het dak en zo zijn er meer thema's. In de kelder bevindt zich ook nog een gigantisch aquarium. Omdat Stan al volledig was ingestort, zijn we hier toch maar niet heen gegaan (de entree was ook gelijk aan 3 nachten hotel...) en zijn we via de etalages van de mooie merken en een koffiezaak weer naar het station gelopen. De skytrain was al lekker vol, de avondspits begon. Heel opvallend vonden wij de nette rijtjes waarin de Thai op hun beurt wachten om aan boord te gaan, dat werkt prima! Stan vermaakte zich nog wel met het kijken naar mensen, terwijl hij eigenlijk allang in bed had moeten liggen. Ook in de taxi van het treinstation naar het hotel keek hij zijn ogen uit, deze vormen van transport kende hij nog helemaal niet. Om kwart over 5 lag hij eindelijk in zijn tentje en wij in de tuin van het hotel, nog even genieten van de rust en het mooie warme weer. In de verte hoorden we de onweer al rommelen.

Tegen 7 uur werd Stan wakker, doordat ik uit de badkamer stapte na een verfrissende douche. Hij was niet te genieten, huilerig en wilde niets eten. Nadat wij nog een heerlijke Thaise maaltijd opgegeten hebben, is Christiaan met Stan in bad gegaan. Dit vond hij wel weer leuk en zo was het toch nog erg laat voordat hij naar bed ging. Rond 8 uur barstte het noodweer los, de regen spoelde weer over straat en de onweersklappen klonken keihard en dichtbij. Dat een hotelmedewerker vanmorgen een spartelende vis redde uit de goot, geeft wel aan hoeveel water er op straat lag. Gelukkig heeft Stan niets van onweer en om half 10 sliep hij weer. Wij hebben nog even naar het noodweer gekeken en zijn niet lang daarna ook naar bed gegaan.

Vanmorgen werd ik al voor de wekker wakker. Omdat ik verwachtte dat Stan inmiddels wel flink honger zou hebben, stelde ik voor om eerst te gaan ontbijten. We hadden de meeste spullen al uitgezocht, maar de koffers moesten nog wel gepakt worden. Tot onze verbazing wilde Stan helemaal niet eten, zelfs van de door hem geliefde worstjes moest hij niet veel hebben. Om 9 uur zaten we met alle bagage in de shuttle auto van ons resort. Het inchecken ging vlot en zoals we al wisten, vlogen we weer met een vrij leeg vliegtuig. Het was dan ook niet moeilijk om een rij van 4 stoelen te bemachtigen.

Een uurtje voor vertrek begon het weer keihard te regenen en onweren, het water spoelde over het platform. Hierdoor vertrokken we laat. Stan was het laatste uur weer huilerig en wij dachten dat dit nog door het uitgestelde afgebroken middagslaapje van gister kwam. Maar toen ik hem wilde laten slapen na het opstijgen, spuugde hij zijn hele slaapzak onder. Huilen en niet willen slapen, dit viel even tegen. Toen er wat later nog een golf spuug uitkwam was het blijkbaar goed. Hij viel direct in slaap en daarna wilde hij wel weer eten. Nu zijn we weer een paar uur verder en liggen Christiaan en Stan heerlijk te slapen. In Thailand is het nu half 10, maar ik ga proberen me weer snel aan het Nederlandse ritme aan te passen. Dus is het nu half 5 en komen we om 7 uur aan.

Wat hebben we een heerlijke reis gehad! Alles is gegaan zoals ik verwachtte of beter en Thailand is ook mooier dan ik had verwacht. En nu weer lekker naar huis, met heel veel foto's en film en vuile was. Ik vond het leuk om al tijdens de vakantie dit webblogje bij te houden, niet alleen als herinnering voor later, maar ook voor iedereen die ons gevolgd heeft. Het is echt leuk om reacties te krijgen op wat je meemaakt en opschrijft!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten