De mooie omgeving van Sangkhla Buri

Omdat we gister al tot aan de grens van Myanmar zijn gereden en we volgens de hoteleigenaar geen olifantenkamp met de auto kunnen bereiken, konden we vandaag op ons gemak de omgeving van Sangkhla Buri bekijken. We zitten echt in een uithoek, dus veel wegen om over te rijden zijn er niet. De ideale gelegenheid om rustig aan te doen, niet dat we de andere dagen niet rustig waren, maar we hebben er al heel wat kilometers op zitten. We begonnen met lekker uitslapen, relaxed wakker worden met een prachtig uitzicht vanuit ons bed, daarna rustig en lekker ontbijten en pas na 10 uur gingen we op pad. Als eerste heben we Wat Mon, een tempel die we vanaf ons balkon kunnen zien, bezocht. Vanaf het balkon lijkt het bouwwerk gigantisch, dit viel van dichtbij een beetje tegen. De toren is helemaal goud geschilderd. Van binnen wordt het gebouw gerestaureerd, alle Boedhabeelden staan dan ook her en der in de ruimte.

De Mon-brug, de lange houten brug, kunnen we ook vanaf het balkon zien. Deze is halverwege ingestort en dus mag je er vanaf 'onze' kant niet meer op. Vanaf de andere kant konden we de brug niet makkelijk vinden, wel kwamen we uit bij een kortere versie van de brug. Hier viel ons vooral op hoe vies het er was, een vrouwtje zat vieze vis te bewerken waardoor het gigantisch stonk en het was duidelijk dat iedereen daar zijn afval in de rivier dumpt, bah! Na nog wat door het dorpje te rijden, vonden we een straatje waar diverse grote auto's geparkeerd stonden. Om de hoek zagen we de houten brug, maar we konden hier niet met de auto doorrijden. Toen ik even de auto uit ging om een foto te maken, zag ik waarom het zo druk was. Naast de originele, ingestorte brug is een drijvende brug gebouwd. Deze werd net op dat moment feestelijk geopend met een stoet traditioneel geklede Mon vrouwen (traditionele stam) en VIP's. We bleven even kijken tot de stoet de overkant van de brug had bereikt en wilden weer verder rijden. Nu kwamen we in een stoet van luxe auto's, politie en soldaten terecht. We zijn maar in de stoet meegereden en kwamen zo bij een tempel terecht. Ook deze tempel ziet er vanaf ons hotel veel imposanter uit dan van dichtbij. Terwijl de Thai waarschijnlijk van een lunch gingen genieten, zijn wij weer verder gereden. Er was nog een weggetje de bergen in, via verschillende traditionele stammen naar de grens. Vooral de prachtige vergezichten maakten deze rit voor ons zeer de moeite waard.

Op de terugweg zijn we bij een stalletje langs de weg gestopt. Omdat het gekookte eten er in onze ogen niet eetbaar uitzag, hebben we het bij wat drinken en een zakje chips voor Stan gehouden, gelukkig hebben we goed ontbeten. Op het lijstje highlights van Sangkhla Buri stond nog een tempel, daar zijn we ook nog even heen gereden. De liggende boedha hadden we al gezien vanaf de toegangsweg, maar dit ging mij te snel. We dachten via een ander tempeltje naar de boedha te kunnen lopen en twijfelden of we onze schoenen dan wel uit moesten doen. Een monnik kwam op ons af en maakte duidelijk dat dit wel de bedoeling was. Hij wachtte ons vervolgens in de tempel op. Uiteraard had hij vooral aandacht voor Stan. De monnik ging op een kleedje zitten en gebaarde dat Stan voor hem moest komen zitten. Stan dacht daar anders over, hij klom zo ongeveer in m'n haar. Maar toen ik met hem bij de monnik ging zitten, werd hij al wat rustiger en keek vooral naar wat die rare man ging doen. De monnik begon te blazen naar Stan en pakte vervolgens een soort kwast en een kom water. Stan werd door de monnik op zijn hoofd besprenkeld met water en dit vond hij prachtig. Vervolgens was ik aan de beurt en ook Chris moest bij ons plaatsnemen. Omdat Stan het zo leuk vond, kreeg hij nog een portie. Wat de betekenis van deze handelingen is, weten we niet, maar het zal vast geen kwaad kunnen. De monnik maakte ons duidelijk dat er geen foto's gemaakt mochten worden, dus ik heb ook maar geen foto's gemaakt van de monnikken in opleiding die er rondhingen. Wel schattig, die jonge jochies met zo'n fel oranje gewaad. We hebben nog even rondgekeken in de tempel waar allerlei verschillende boedha beelden staan. Stan wees direct naar een liggende boedha, 'boedha slaapt'. Natuurlijk zijn we buitenom nog naar de gigantische liggende boedha gaan kijken en toen hadden we weer genoeg gezien.

Weer bij het hotel aangekomen, hebben we nog een broodje gegeten en toen was het weer tijd om vanaf het balkon bootjes te kijken en met de blokken te spelen.  Niet veel later begon het flink te waaien en barstte een regen- en onweersbui los. Best mooi om te zien vanaf ons balkon! Gelukkig klaarde het snel weer op. Terwijl Stan lekker lag te slapen, ben ik naar de aanlegsteiger van het hotel gelopen. Het utzicht is daar natuurlijk ook prachtig en m'n fotokaartjes lopen lekker vol. Ik raakte aan de praat met een Spanjaard die hier al vaker was geweest. Hij blijft hier een paar weken om daarna een maand in een tempel te gaan leven. Hij vindt dit gebied het mooiste deel van Thailand, omdat het zo rustig is en je echt in de natuur bent. Of de rest van Thailand minder mooi is, weet ik natuurlijk nog niet, maar over het laatste ben ik het volledig met hem eens. Een maand in een tempel vind ik wat teveel van het goede...

Na Stan zijnmiddagslaapje was het bijna etenstijd, maar niet voordat we hebben gekeken naar de zonsondergang. Vanuit het restaurant hadden we weer een mooi uitzicht op alle lichtjes. Morgen vertrekken we hier weer, we hebben alles gezien wat we wilden zien. Omdat we een stuk verder zijn doorgereden naar de grens dan ik had verwacht, zullen we niet in een keer naar de zuidelijkere parken of het strand kunnen rijden. We gaan dus gewoon rijden en we zien wel waar we uitkomen!