Een weeralarm, wij kennen het vooral van verwachte sneeuw, regen of harde wind. Hier is een weeralarm afgegeven omdat er hitte wordt verwacht in en nabij Glacier Nationaal Park. Tot 100 graden Fahrenheit, dat is je lichaamstemperatuur. Dus veranderen we de plannen, al waren die niet zo strak. We gaan in ieder geval niet wandelen, zoveel mogelijk uit de zon en er vooral een relaxte vakantiedag van maken. Dat begon goed, we gingen pas om 9 uur ontbijten. Toen was het al 20 graden Celsius en na het ontbijt ging dan ook de airco aan. Die is de hele dag niet meer uitgegaan.
Na het ontbijt zijn we een rondje gaan lopen over de camping. Stan had een prachtige skelter onder zijn kont en reed voor ons uit naar de kinderboerderij. Een aantal paardjes, ezeltjes en lama's, vergezeld van pauwen en konijnen, een leuke beestenboel. Het was er al lekker warm in de volle zo'n dus na een kwartiertje zijn we weer verder gegaan.
Stan was door zijn t-shirts heen, dus moesten we weer wassen. De laundry hier en op andere campings vind Stan reuze interessant dus hij ging de was wel even doen. Gezellig!
Via de speeltuin, de camper en weer de speeltuin werd het steeds warmer. Om 11 uur mochten de kids een ijsje en na nog een rondje spelen was het lunchtijd.
Tijdens en na de lunch waren de kids niet gezellig meer, vooral Stan was duidelijk moe en oververhit. We besloten om de hitte te ontvluchten en een rondje te gaan rijden. Het doel was een klein meertje met een strandje op de weg naar Glacier NP. Maar ja, dan is het 37C en zaterdagmiddag, dan kun je dus niet meer parkeren met je camper. Langs de hoofdweg hadden we wel een rivier gezien waar wat mensen aan het zwemmen waren. Daar was veel parkeerruimte, dus zijn we weer terug gereden. Een mooi plekje, helaas zonder schaduw maar het water was ondiep en Stan kon eindelijk met water prieken. Er zijn heel wat stenen door de lucht gevlogen. Met een klein plekje in de schaduw voor mij en Mats, een zacht briesje over het water en zicht op Christiaan en Stan in het water, relaxter dan dat wordt het niet. Stan keek vol enthousiasme naar een langsdenderende goederentrein, maar deze trein was zo lang dat zelfs hij zijn aandacht verloor. Na nog een keer pootjebaden en wat stenen uitzoeken, besloten we weer naar de camping te gaan.onderweg zagen we toch echt 100 graden Fahrenheit op een bord staan, zo warm hebben we het nog niet vaak gehad op vakantie!
Op de camping was het ook nog warmer geworden en terwijl Christiaan nog eens met Stan naar de speeltuin ging, bleef ik met Mats in de aircocamper. Toen het wat bewolkter werd, zijn Mats en ik ook nog even rond gaan lopen. We aten een lekker en makkelijk roerbakgerecht in de camper.
Stan beweerde eerder deze vakantie dat alleen papa fikkie kan stoken, het tegendeel moest natuurlijk bewezen worden. Samen met Stan heb ik de vuurring volgestort en toen het hout allemaal weer verbrand was, ging Stan achter Mats aan de tenten in.
Het is nu nog 30 graden, dus we kunnen nog lekker even buiten zitten. Morgen gaan we er op tijd uit, we rijden Canada weer in en overnachten zo dicht mogelijk bij Calgary. In ieder geval moeten we nog een keer de bergen door, over de Crownsnest pass naar de andere kant van de Rockies. Misschien dat we daar nog wat sneeuw gaan zien, want dat was hier in de hitte natuurlijk nergens meer te bekennen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten